César Augusto Sandino
| César Augusto Sandino | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 18. maj 1895. Niquinohomo |
| Smrt | 21. februar 1934. Managua |
| Nacionalnost | Nikaragvanac |
| Zanimanje | političar |
| Poznat/a po | revolucionar, gerilac |
César Augusto Sandino rođen kao Augusto Nicolás Calderón Sandino (Niquinohomo, 18. maj 1895. -Managua, 21. februar 1934.) bio je nikaragvanski revolucionar i vođa pobune protiv američke okupacije Nikaragve 1927.-1933.[1]
Sandino je kao lider nikaragvanskih gerilaca izrastao u jednu od najkontroverznijih ličnosti centralnoameričke historije 20. vijeka. U Nikaragvi je postao narodni heroj, koji je svoje ime dao Sandinistima, revolucionarnom pokretu koji je vladao Nikaragvom od 1979. do 1990. godine.[2]
Biografija[uredi | uredi kod]
Sandino je prvi put pročuo širom zemlje 1926., kada je uzeo oružje u ruke u znak podrške zahtjevu potpredsjednika Juana Bautiste Sacase da on dobije mandat za predsjednika.[2]
Nakon intervencije Američkih marinaca 1927., Sandino se povukao sa nekoliko stotina ljudi u planine sjeverne Nikaragve, u kojima je uspješno ratovao i izbjegavao da ga zarobe marinci i Nacionalna garda Nikaragve. To mu je donjelo popularnost širom Latinske Amerike i izavalo val antiamerikanizma.[2]
Njegova borba je nakraju rezultirala promjenem američke vanjske politike predsjednika Franklina D. Roosevelta, prema Latinskoj Americi nazvanoj Politika dobrog susjedstva.[2]
Nakon povlačenja marinaca u januaru 1933. i inauguracije Sacase za predsjednika, Sandino je pozvan da se sastane sa Anastasiom Somozom, komandantom Nacionalne garde Nikaragve, na prividnu mirovnu konferenciju, ali su ga pripadnici Nacionalne garde umjesto toga oteli i ubili.[2]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Eduardo Galeano. „Augusto Nicolás Calderón Sandino” (španjolski). El Historiador. Arhivirano iz originala na datum 2012-05-10. Pristupljeno 19.4.2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „César Augusto Sandino” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 19.4.2023.
