Cáceres (Mato Grosso)
Cáceres
São Luís de Cáceres | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 14°24′S 56°26′W / 14.400°S 56.433°W | |||
| Država |  Brazil
| ||
| država | Mato Grosso | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 24 398 km² [2] | ||
| Visina | 176 [2] | ||
| Stanovništvo (2008.) | |||
| - Grad | 86 805 [2] | ||
| Vremenska zona | UTC-4 (UTC) | ||
| Službena stranica www.caceres | |||
| Karta | |||
  Cáceres | |||
Cáceres je grad u brazilskoj državi - Mato Grosso od 86 805 stanovnika (popis iz 2008). [2]
Cáceres se nalazi u sredini Brazila, u sezonskoj močvari Pantanal, udaljen 90 km od bolivijske granice i 1 288 km zapadno od glavnog grada Brazilije. Grad leži uz desnu obalu rijeke Paragvaj.
Klima u gradu je tropska, prosječna dnevna temperatura je - 22.6° C. [2]
Naselje je formalno osnovao portugalski poručnik Antônio Pinto Rego Carvalho - 6. oktobra 1778. izgradivši vojnu utvrdu, koja je trebala postati sjedište Generalne kapetanije Mato Grosso, i njenog guvernera Luisa de Albuquerque Melo Pereira Caceresa. [1]Naselje je nazvano Vila-Maria do Paraguai, u čast tadašnje portugalske kraljice - Marije. [1]Pravi razlog za gradnju utvrde, bila je želja Portugalaca da spriječe širenje Španjolaca iz Paragvaja u Mato Grosso.
Dugo vremena - Vila-Maria do Paraguai bila je samo selo, oko crkvice São Luiz de França, poznato po plantaži - Jacobina, najvećoj u Mato Grossu dugi niz godina. Razvoj riječnog prometa po rijeci Paragvaj i njegovim pritokama, omogućio je povezivanje grada sa nizvodnom Corumbom i uzvodnom Cuiabom, pa se povećao broj plantaža oko grada, a izgrađene su i velike šećerane. [1]
Tako da je Vila-Maria do Paraguai narasla, pa je od 1860. imala općinsko vijeće, a od 1874. je dobila status grada, ali sa novim imenom São Luiz de Cáceres, u čast svog patrona i osnivatelja grada, tek 1938. grad je preimenovan u današnje ime - Cáceres. [1]
Počevši od 1950-ih počeo je ubrzani razvoj grada, 1960-ih je podignut most Maršal Rondon preko Paragvaja i izgrađena cesta do administrativnog centra Mato Grossa - Cuiabe. [1] Najveća znamenitost grada je njegova nova katedrala - São Luís, čija je gradnja započela 1919., a dovršine tek 1965. [1]
Stočarstvo je glavna privredna djelatnost u tom kraju, na velikim farmama oko grada. Svaki dan se zakolje 5 000 goveda u 5 gradskih klaonica. Na osnovu tog je razvijena i kožarska industrija, još uvijek rade i dvije šećerane, zbog brojnih plantaža šećerne trske u okolici, koje kao nus proizvod destiliraju do 85 milijuna litara alkohola. U okolici se plantažno uzgaja i tropska drva (tikovina, kaučukovac) na 20 000-30 00 ha.
