Branka Raunig
Branka Raunig, (1935, Sarajevo - 13. juni 2008, Bihać), zbog doprinosa razvoju arheološke nauke Bosne i Hercegovine i okruženja, pripada najznačajnijoj generaciji bosanskohercegovačkih arheologa 20. stoljeća.[1][2]
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođena je u Sarajevu 1. januara 1935. godine a svoje djetinjstvo i ranu mladost provela je u Kraljevu, gdje je završila osnovnu školu i gimnaziju. Septembra 1954. upisala je studij arheologije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, a diplomirala 1958. u klasi profesora Dr Branka Gavele, sa prosječnom ocjenom 8,85. Magistarsku diplomu stekla je na istom fakultetu odbranom teme Japodski kameni sepulkralni i sakralni spomenici, januara 1971., a doktorsku disertaciju: Figuralne predstave u kulturi prahistorijskih Japoda odbranila je također u Beogradu 1997.g.
Od januara 1959. radila je kao arheolog u Muzeju Pounja u Bihaću, zatim nekoliko godina u Muzeju Đakovštine u Đakovu, da bi se 1971. vratila u Bihać na položaj direktora Muzeja Pounja, ali i rukovodioca arheološkog odjeljenja. Penzionisana je 1998. od kada surađuje u Godišnjaku Centra za Balkanološka ispitivanja Akademije nauka i umjetnosti u Sarajevu. U toku radnog vijeka učestvovala je kao saradnik na brojnim arheološkim iskopavanjima širom tadašnje Jugoslavije, dok je na terenu Muzeja Pounja organizirala i rukovodila nizom istraživanja pretežno japodskih, ali i antičkih, kao i srednjovjekovnih lokaliteta.
Djela[uredi | uredi kod]
Svoj prvi naučni rad iz prahistorijske arheologije pod naslovom "Oružje iz Kostela kod Bihaća" objavila je 1962. god. u Zborniku Krajiških muzeja. U Kostelu, nekoliko kilometara nizvodno od Bihaća, kroz svoja istraživanja nastojala je dokazati postojanje manjeg prahistorijskog naselja sa nekolicinom sojeničkih zgrada.
Objavila je više od 40 stručnih i naučnih priloga u eminentnim arheološkim časopisima, kao što su: Glasnik Zemaljskog muzeja BiH|Glasnik Zemaljskog muzeja u Sarajevu, Wissenschaftliche Mitteilungen aus Bosnisch-herzegovinischen Landesmuseums Sarajevo, Zbornik krajiških muzeja Banja Luka, Radovi Muzeja grada Zenice, Lika – izdanje Hrvatskog arheološkog društva Split, Vjesnik Arheološkog muzeja Zagreb, Opuscula archaeologica Zagreb, Arheološki vestnik Ljubljana, Arheološki pregled Ljubljana, Starinar Beograd, Arheološki pregled Beograd i dr.
S obzirom na činjenicu da je bila jedini arheolog na prostoru od cca 5.000 km2 bavila se svim periodima arheologije, te je objavila nekoliko tekstova o antičkim nalazima iz Pounja, kao i o kasnosrednjovjekovnim gradovima. Ipak, njenu osnovnu preokupaciju predstavljala je prahistorija i to poslednji milenij prije naše ere, kada su na širem prostoru oko Bihaća živjeli pripadnici plemenske zajednica Japoda, čijem je proučavanju posvetila pretežan dio svoga angažmana u arheološkoj nauci. Knjigu Umjetnost i religija prahistorijskih Japoda objavila je 2004. godine.[3]
Branka Raunig je na dan 13. juna 2008. godine umrla od jake upale pluća. Bolovala je od astme.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Raunig, Branka (2004). Umjetnost i religija prahistorijskih Japoda. ANUBiH. Arhivirano iz originala na datum 2021-10-03. Pristupljeno 2021-10-03.
- Borivoj Čović, Raunig Branka, AL BiH, Tom I, ZM, Sarajevo 1988., 144.
- Ilija Mandić, Iskre života što traje (Branka Raunig), Oslobođenje 37/11375, Sarajevo 3.2. 1980, (Žurnal 1), 3.
- Fekeža-Martinović Lidija, In memoriam, Dr. Branka Raunig (1935.-2008.), Glasnik Zemaljskog muzeja 52, Sarajevo 2010, 425-428.
- Umrla Branka Raunig, [1]