Boško Buha

Za njegovog istoimenog rođaka, vidite članak Boško Buha (general).

Boško Buha (1926 - 1943) je bio mladi partizan koji je postao jedan od najvećih ikona Drugog svetskog rata u Jugoslaviji.

Boško Buha je rođen u slavonskom selu Gradina (pored Virovitice) u srpskoj porodici. 1941. nakon invazije sila osovine na Kraljevinu Jugoslaviju i uspostavljanja Nezavisne Države Hrvatske, njegova porodica je bila meta ustaša i morala je da potraži spas u Srbiji.

Buha je na kraju stigao do teritorije pod kontrolom partizana. Tu je pokušao da se pridruži partizanima, ali je odbijen zbog svojih godina (u to vreme je imao 15 godina). Nakon nekoliko pokušaja uspeo je da stupi u partizane i uzme učešće u borbi. 1942. pridružio se Drugoj proleterskoj brigadi NOVJ.

Uskoro je razvio talenat za šunjanje do neprijateljskih bunkera i njihovog uništavanja pomoću ručnih granata. Njegov talenat i hrabrost su trenutno postali legendarni, a njegova jedinica, u kojoj je bilo mnogo mladih ljudi i dece, je dobila nadimak "Partizanska artiljerija". Krajem 1942. javno je pohvaljen od strane Josipa Broza Tita.

Sahrana Boška Buhe u Pljevljima 1943.

Godinu dana kasnije, 27. rujna 1943. godine, Boško Buha je poginuo kada je kamion u kome se nalazio upao u zamku četnika u blizini sela Jabuka, kraj Prijepolja. Nakon rata Boško Buha je posthumno dobio orden Narodnog heroja Jugoslavije.

Pozorište u Beogradu je dobilo ime po njemu. 1979, hrvatski reditelj Branko Bauer je snimio film o njegovom životu "Boško Buha (film)".

Vidi još

• Boško Buha (film)

Boško Buha na Wikimedijinoj ostavi