Boris Dragojević
| Boris Dragojevic | |
|---|---|
| nadrealizam, hiperrealizam | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Boris Vojislav Dragojević 3. 7. 1956. Cetinje, NR Crna Gora, FNRJ |
| Nacionalnost | crnogorska |
| Obrazovanje | Likovna akademija u Beogradu |
| Opus | |
| Polje | slikanje, crtanje, pisanje |
Boris Dragojević (Cetinje, 3. jul 1956 - ) je crnogorski slikar.
Biografija[uredi | uredi kod]
Boris Dragojević rođen je 3. jula 1956. na Cetinju, Crna Gora. Fakultet likovnih umetnosti završio je 1983. u Beogradu, u klasi prof. Mirjane Mihać. Kod istog profesora na odseku slikarstva završava postdiplomske studije 1986. Član ULUS-a od 1984. Od 1990. ne izlaže na kolektivnim izložbama u Srbiji i Crnoj Gori. Učesnik je preko 10 medjunarodnih bijenala. Njegov akvarel "Fiftes" uvršten je u stalnu postavku muzeja akvarela Fabriano, Italija. Do sada je imao 30 samostalnih izložbi u Crnoj Gori, Hrvatskoj i Srbiji.
Primorski motivi[uredi | uredi kod]
Boris Dragojević je slikar hiperrealističkog manira, nadrealističkih opservacija, autor obsednut morem i podmorjem, obalama i spomenicima. Dragojević na poseban način razmišlja o životu i u njegovom poetskom tekstu, koji prati slike u katalogu, on kaže:Oni propeleri više ne okreću moju podmornicu[mrtav link]...mnogo je želja da stanu u jedne oči.... Ove reči postaju punije kad se pogleda doista neobicna slika Plavetna Korčula[mrtav link](1999) uz koju idu. To je platno puno plavetnila i svjetlosti. Pod zracima nevidljivog sunca na zalasku, blista Korčula s crvenim krovovima a u prvom planu, u bogato iznijansiranom plavetnilu bljeskaju ribe skoro izašle na površinu pored kojih je veliki žuti bokor morske trave po kojoj u suprotnom pravcu plove roze ribice: blistav, nadrealan, no blizak i drag prizor, vješto i strpljivo ređen. Kombinacija podmorskog, na izvjesan način irealnog svijeta, i stvarnih primorskih prizora je odlika i drugih. U Klapi ispod lažnih bisera[mrtav link], iznad grupe pjevača trepere u mrežu uvezane školjke, iznad Svetog Đođja i Gospe od Škrpjela[mrtav link] trepere u zelenkastom nebu oblačići a u dnu jato riba; u uglu je neka vrsta podmornice(ona je gotovo na svim slikama: umjetnikov simbol prodiranja u nedodirljivo[mrtav link]) ciji se propeleri nečujno okreću. Istoričar Rajko Vujičić smatra da Dragojevića svijet vidljivi i onaj osjetivni, nad i pod morem, njegove kolorističke igre i zapažanja, preporučuje kao homomediteraneus-a među slikarima, koji na svojevrsan, ali ipak očekivani način nalazi univerzalnu notu i sklad u varijacijama svoje osnovne poruke. "Borisove slike nijesu improvizacija vec čestit i dragocjen rad, jer su mnoge od njih nastajale mjesecima i godinama", istakao je otvarajući izložbu Saša Berkuljan, slikarev prijatelj. Upravo ta vidljiva posvjećenost radu čini ove slike spečifičnim. Gledalac oseća da je slikar jos sa njima, da su deo njega, oniričku povezanost stvorenog i izmaštanog. U tom smislu posebno je interesantna slika Oni propeleri...(2001) sa busenom zelenila iz kojeg zrači svjetlost, nekom uništenom tamno crvenom letelićom u njemu, sabljarkama koje se kreću pored i neartikulisanom podmornicom koju propeleri podižu ka površini. Tu je sva Dragojevićeva estetika i simbolika[mrtav link], pomalo čudna ali čista, nimalo morbidna iako tajanstvena[mrtav link]: likovni prosede označen čistotom, bolje reči zalaganjem za čistotu života na zemlji.