Bitka kod Pont-Charraulta
| Bitka kod Pont-Charraulta | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Rata u Vendéeu | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Republika Francuska |
 Vandejski pobunjenici | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Louis Henri François de Marcé Henri de Boulard |
Charles de Royrand Charles Sapinaud de La Verrie | ||||||
| Snaga | |||||||
|
2300 pješaka 100 konjanika 8 topova | 8000 ljudi | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
|
300- 500 mrtvih 200-300 zarobljenih | 250 mrtvih | ||||||
Bitka kod Pont-Charraulta[1], također navođena i kao Bitka kod Gravereaua ili Bitka kod Guérinièrea[2] se odigrala 19. marta 1793. godine na zapadu Francuske i predstavljala jedan od prvih značajnijih okršaja Rata u Vandeji. Do nje je došlo nedugo nakon što je odluka, među lokalnim seljacima omražene, republikanske vlade da u pokrajini Vandeji uvede regrutaciju za potrebe Rata Prve koalicije izazvala niz spontanih demonstracija i pobuna protiv republikanskih vlasti. Tako je jedan grupa pobunjenih seljaka 10. marta pod vodstvom Louisa Sapinauda zauzela grad Les Herbiers, dok je druga grupa pod vodstvom Charlesa Aimé de Royranda 13. marta zauzela Saint-Fulgent. Te dvije grupe su se spojile i 15. marta zauzele Chantonnay, grad na strateški važnom putu koji je spajao Nantes sa Bordeauxom. Doznavši za te događaje, general Louis Henri François de Marcé, zapovjednik republikanskih snaga u Nantesu, je iz La Rochellea, gdje se bio nalazio na inspekciji, je pokrenuo kampanju sa ciljem gušenja ustanka. Njegove su trupe tako dva dana kasnije bez neke velike borbe zauzele Chantonnay i pobunjenike potisnule na sjever. Marceove trupe su nastavile napredovanje te 19. marta doprtle do rijeke Petit Lay gdje su potisnule pobunjenike, koji su pokušali braniti tamošnji most. Prije nastavka napredovanja je Marceu postalo jasno da se sa sjevera približava veliki broj ljudi; Marce je, čuvši melodiju Marseljeze, postao uvjeren da je riječ o republikanskim pojačanjima te, nakon dužeg oklijevanja odlučio nastaviti napredovanje; tek kasnije se ispostavilo da je riječ o kontrarevolucionarnoj Marseljezi Bijelih. To je, međutim, pobunjenicima pružilo priliku da republikancima postave zasjedu te ih u večernjim satima iznenada napadnu iz dva pravca. To je izazvalo potpunu pomutnju u republikanskim redovima, te su se republikanske snage u potpunoj panici povukle prema La Rochelleu. U Parizu je vijest o porazu izazvala potpuni šok, s obzirom da je bilo teško povjerovati da bi republikanske snage, od kojih su polovicu činili profesionalni vojnici, mogle biti poražene od seljaka opremljenim hladnim oružjem i poljoprivrednim alatom. De Marcé je osumnjićen za izdaju, uhapšen i na kraju giljotiniran početkom 1794. godine. U međuvremen je bitka imala značajne posljedice za dalji tok sukoba u Vandeji, stvorivši za nekoliko mjeseci od rijeke Petit Lay prirodnu južnu granicu područja pod pobunjeničkom kontrolom.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ « Ainsi ce n'est que récemment que l'on a montré que la bataille dite de Pont-Charrault, point de focalisation initial de la « guerre de Vendée », s'était déroulée au pont de Gravereau près de la Guérinière, au cœur du département. », Christine Le Bozec, Eric Wauters, Pour la Révolution française : Recueil d'études en hommage à Claude Mazauric, Université de Rouen, 1998, p. 517 (Une note renvoie à C. Valin, La bataille inaugurale dite de Pont-Charrault, J.-C. Martin dir., La Vendée et le Monde, Enquêtes et Documents, n° 20, 1993, Ouest-Éditions - Université de Nantes, p. 35-64). Le Pont-Charron se situe sur la rivière le Grand Lay, plus au sud, sur la route (actuelle RD 31) reliant Chantonnay à l'ancienne commune de Saint-Philbert-du-Pont-Charrault.
- ↑ Louis Prévost (comte) de la Boutetière, Le chevalier de Sapinaud et les chefs vendéens du centre, Paris, 1869, page 25
Literatura[uredi | uredi kod]
- Jean-Clément Martin, Blancs et Bleus dans la Vendée déchirée, Découvertes/Gallimard, 1986, 192 pages.
- Auguste Billaud, (1903-1970), La Guerre de Vendée, Fontenay-Le-Comte, 1972, impr. Lussaud.
- Alain Gérard, La Vendée: 1789-1793, Époques, Champ Vallon, 1993, 336 pages, p. 117-118.
- Louis Prévost (comte) de la Boutetière, Le chevalier de Sapinaud et les chefs vendéens du centre, Paris, 1869, p. 25-28.
- Chanoine Auguste Billaud et Jean d'Herbauges. 1793. La Guerre au Bocage vendéen, 1960, impr. Lussaud, 245 pages, p. 94-105.