Bitka kod Anghiarija
| Bitka kod Anghiarija | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Rubensova kopija izgubljene(uništene) Leonardove freske | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
|
Republika Firenca Papinska Država Mletačka Republika | Milansko Vojvodstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Lodovico Trevisan Michele Attendolo Giovanni Antonio Orsini del Balzo | Niccolò Piccinino | ||||||
Bitka kod Anghiarija vodila se 29. jun 1440. između snaga Milanskog Vojvodstva i snaga Republike Firence pomogutim papinskim i mletačkim vojnicima, pobjedu su odnjeli Firentinci.[1]
Historija[uredi | uredi kod]
Poprište bitke bila je dolina ispod gradića Anghiarija u današnjoj provinciji Arezzo.[1] Vojska Milanskog vojvodstva je netom prije Bitke zauzela Sansepolcro, pa je u svom napredovanju željela zauzeti što više teritorija Toskane.[1] Bitka je bila kratka, i ne baš nasilna, tako da je Niccolò Machiavelli ironično komentirao da je toga dana samo jedan borac poginuo i to zato jer pao sa konja.[1] Bitka kod Anghiarija bila je presudna za historiju donje Toskane jer je nakon nje Milansko Vojvodstvo odustalo od pretenzija na Toskanu, pa je Firenca učvrstila svoju poziciju u tom dijelu Apenina.[1]
Bitka i freska Leonarda da Vincija[uredi | uredi kod]
Firentincima je ta pobjeda bila toliko važna (naročito Medicijima),[2] da su je 70 godina nakon nje 1503. odlučili ovjekovječiti monumentalnom freskom koja je trebala krasiti desni zid dvorane u kojoj se sastajala signoria u Palazzo Vecchio (nekadašnji Palazzo della Signoria). Nakon natječaja odlučili su da je naslika Leonardo da Vinci.[1] Inspiriran nekim djelima Plinija Starijeg, Leonardo (koji je bio sklon eksperimentu) odlučio je naslikati fresku koristeći tehniku enkaustike. Ta davno zaboravljena tehnika nanošenja pigmenata boje vrućim voskom ispala je suviše komplicirana za tako veliku površinu, jer se freska ubrzo počela ljuštiti.[1] Ipak je bila dovoljno vidljiva da bi je neki slikari, kao Rubens mogli precrtati. Zahvaljujući tim kopijama danas znamo kakvo je to remek djelo bilo.[1] Kad se gotovo potpuno oljuštila Giorgio Vasari je između 1555. i 1572. izveo potpunu rekonstrukciju tog salona, tako su nestali njeni posljednji tragovi.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Battle of Anghiari (en)