Bitka kod Amanskog prijevoja
| Bitka kod Amanskog prijevoja | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Antonijevog partskog rata | |||||||
 Hatay, današnje područje u Turskoj gdje se vodio sukob | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Rimska Republika
|
 Partsko Carstvo
| ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Publije Ventidije Bas Pompsedije Silon |
Farnapat | ||||||
| Snage | |||||||
| 8 legija | 10.000 | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznati | veliki | ||||||
| Rimsko-perzijski ratovi |
| Rimsko-partski ratovi Kara – Kilikijska vrata – Amanski prijevoj – Planina Gindar – Pohodi Marka Antonija – Armenski rat 58–63 – Trajanov pohod na Partiju – Pohodi Lucija Vera – 2. Ktesifon – Nisibis Rimsko–sasanidski ratovi Resena – Misiče – Barbalis – Edesa – Singara – Amida – 3. Ktesifon – Samara Bizantsko-sasanidski ratovi Rat 421–422 – Anastazijev rat – Iberijski rat – Lazijski rat – Rat 572–591 – Rat 602–628 |
Bitka kod Amanskog prijevoja se odigrala na početku Antonijevog (rimsko-partskog) rata 39. pne. između rimskih snaga na čelu s Publijem Ventidijem Basom na jednoj, i partskih snaga pod generalom Farnapatom na drugoj strani. Nakon što je u prethodnoj bitci kod Kilikijskih vrata razbio partsku vojsku princa Pakora i prisilio je da napusti Malu Aziju, Bas je sa svojim trupama krenuo na jug kako bi povratio prethodne godine izgubljenu Siriju. Parti su ga pokušali zaustavili tako što su pod generalom Farnapatom zapriječili uski prolaz (tzv. Sirijska vrata) u planini Aman (današnji Nur). Bas je tamo u izviđanje poslao prethodnicu na čelu sa Pompsedijem Silonom; ona je iznenada nabasala na partske snage i, s obzirom na brojčanu nadmoć neprijatelja, našla u izuzetno teškoj situaciji. Rimljane je od katastrofe spasio pravovremeni dolazak glavnine pod Basom, koja je nadvladala Parte, pri čemu je ubijen general Farnapat. Preživjeli Parti su se povukli preko Eufrata, omogućivši Basu da počne "čistiti" Siriju. Parti su sljedeće godine pokušali protivofanzivu koja je završila bitkom na planini Gindar.
Izvori[uredi | uredi kod]
- Dando-Collins, Stephen. "Mark Antony's Heroes". Published by John Wiley and Sons, 2008 ISBN 0-470-22453-3, 978-0-470-22453-3