Bijeli teror
Za ostala značenja, vidi Bijeli teror (razvrstavanje).
Bijeli teror (rus. белый террор) je izraz za strahovladu, odnosno kampanju nasilja i represije koje u pravilu vrše kontrarevolucionarni režimi, obično desne orijentacija. Pod time se obično podrazumijevaju kampanje protiv komunista, socijalista i drugih ljevičara.
Potiče od francuskog izraza terreur blanche kojim su se opisivale kampanje protiv ljevičara i republikanaca nakon završetka francuske revolucije 1794–1795. i 1815. Naziv je došao od bijele boje koja je predstavljala simbol burbonske dinastije, a koju su preuzeli rojalisti i kontrarevolucionari. Prva kampanja bijelog terora je provedena nakon Termidorskog prevrata u julu 1794. u kome su svrgnuti radikalni jakobinski revolucionari na čelu sa Robespierreom i u mnogo čemu je predstavljala odgovor na Robespierreovu strahovladu u periodu 1793–1794. Druga kampanja bijelog terora je provedena nakon pada Napoleonovog režima Sto dana 1815. kada su se na meti reakcije našli i jakobinci i bonapartisti.
Bijeli teror u bivšoj Jugoslaviji[uredi | uredi kod]
Pod izrazom "bijeli teror" se na prostoru bivše Jugoslavije obično podrazumijevaju represivne mjere koje su vlasti Kraljevine SHS/Jugoslavije sprovodile protiv Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) i s njima povezanih organizacija i pojedinaca u periodu od 1919. do 1941. One su formalno započele donošenjem tzv. Obznane kojom je krajem 1920. zabranjen rad KPJ, a potom i Zakona o zaštiti države kojima su se za članstvo u KPJ predviđale duge zatvorske kazne. Represivne mjere protiv KPJ su svoju kulminaciju dobile za vrijeme šestojanuarske diktature kada je niz istaknutih komunista podvrgnut vansudskim fizičkim likvidacijama.