Ben Guerir
Ben Guerir
بن گرير | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 32°14′N 7°57′W / 32.233°N 7.950°W | |
| Država |  Maroko
|
| Regija | Marrakesh-Safi |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Abdelati Bouchrit |
| Površina | |
| - Ukupna | 18.3[1] |
| Visina | 449[1] |
| Stanovništvo (2014.) | |
| - Grad | 88,626[1] |
| - Gustoća | 4,846 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC) |
| Poštanski broj | 43150[1] |
| Pozivni broj | 044[1] |
| Karta | |
  Ben Guerir Pozicija Ben Guerira u Maroku | |
Ben Guerir ili Benguérir (arapski: بن گرير, berberski: Bangrir) je grad od 88,626 stanovnika[1] u sredini Maroka u Regiji Marrakesh-Safi.[2]
Ben Guerir leži udaljen 75 kilometara sjeverno od svog regionalnog administrativnog centra Marakeša.[3], a od Casablance 170 km.[4] Kroz grad protiče mali vadi, a jugoistočno od centra grada nalazi se vojna baza Kraljevske avijacije sa aerodromom (ICAO: GMMG).
Grad se nalazi na trasi autoputa Casablanca - Marakeš i magistralne željezničke pruge sjever - jug. On je i važno raskršće cesta prema Safiju i Beni Mellalu.[2]
Sve do 1953. Benguerir je bio malo selo, tad je Američka ratna avijacija izgradila aerodrom i vojnu bazu, što je pomoglo transformaciji mjesta u grad.[5] Snažan poticaj doseljavanju novih stanovnika bilo je otvaranje rudnika fosfata šesdesetih godina prošlog vijeka.[6]
Od 2009. je i administrativni centar tad osnovane Provincije Rehamna.
Marokanski kralj Muhamed VI najavio je 2009. izgradnju prvog afričkog Zelenog grada, projektiranog na bazi najviših ekoloških standarda održivog razvoja. Planiran na površini od 1000 hektara za 100.000 stanovnika - Zeleni grad Benguerer, bit će izgrađen pored sjedišta OCP (nekadašnja uprava za fosfate) i nedalekog grada Benguerera. Cilj tog novog grada posvećenog znanju je formiranje novog urbanog modela baziranog na poštovanju okoline i promociji održivog razvoja.
U sklopu tog projekta najavljeno je i osnivanje univerziteta, koji bi trebao dati stručnjake za razvoj tog projekta.[2]
Politehnički univerzitet Muhamed VI otvoren je 2017.[7]
Projekt predviđa i strogu kontrolu emisije CO2 i održivo upravljanje vodama (skladištenje kišnice, recikliranje otpadnih voda).[2]
Tako da je zasad 2017. otvoren pogon za pročišćavanje otpadnih voda, koji dnevno obradi 7.000 M³ vode, što je za sada dovoljno. Predviđeno je da mu se kapacitet do 2030. poveća da može zadovoljiti potrebe 165.000 stanovnika. Talog se koristi kao osnovni materijal u proizvodnji bioplina, koji se kasnije kogeneracijom pretvara u električnu energiju.[8]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „Morocco, Kingdom of Morocco” (engleski). City population. Pristupljeno 30. 06. 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „BENGUÉRIR : La première ville verte en Afrique” (francuski). Francophonie. Pristupljeno 30.6. 2020.
- ↑ „Distance Benguerir → Marrakesh, MAR” (francuski). Distance. Pristupljeno 30.6. 2020.
- ↑ „Distance Casablanca, MAR → Benguerir” (francuski). Distance. Pristupljeno 30.6. 2020.
- ↑ El-Mostafa Azzou. „La présence militaire américaine au Maroc, 1945-1963” (francuski). Cairn. Pristupljeno 30.6. 2020.
- ↑ „Une ville minière marocaine : Khouribga” (francuski). Persee. Pristupljeno 30.6. 2020.
- ↑ „Vision & Mission” (engleski). Mohammed VI Polytechnic University. Arhivirano iz originala na datum 2020-08-13. Pristupljeno 30.6. 2020.
- ↑ „STEP de Benguerir. OCP présente son bijou de la ville verte” (francuski). Leseco. Arhivirano iz originala na datum 2020-07-03. Pristupljeno 30.6. 2020.
