Aurisina
Aurisina
Nabrežina | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 45°45′N 13°39′E / 45.750°N 13.650°E | |||
| Država |  Italija
| ||
| Regija | Furlanija-Julijska krajina | ||
| Visina | 144 m | ||
| Stanovništvo (2009) | |||
| - Grad | 2190[1] | ||
| Poštanski broj | 34011 | ||
| Pozivni broj | 040 | ||
| Karta | |||
  Aurisina | |||
Aurisina (slovenski: Nabrežina) je naselje uz obalu Tršćanskog zaljeva, dio talijanske općine Duino-Aurisina u regiji Furlanija-Julijska krajina u Sjevernoj Italiji. Aurisina je naselje od 2190 stanovnika[1] od kojih su većina Slovenci, a leži 15 km sjeverozapadno od centra Trsta na željezničkoj pruzi i cesti Trst–Monfalcone.
Aurisina se zvala po svom slovenskom imenu Nabrežina do 1927. kada joj je za vrijeme fašizma i opće talinizacije promjenjeno ime. Aurisina je od antike poznata po svom kamenolomu, kojeg su koristili Rimljani za gradnju Aquileae i Targestuma.
Naselje se prvi put spominje pod imenom Lebrosina 1308. godine. Nabrežina i njen kamenolom živnuli su 1857. kad je izgrađena željeznička pruga Beč–Trst. Nakon Prvog svjetskog rata, Nabrežina je priključena Kraljevini Italiji, tad se dobar dio stanovnika slovenske nacionalnosti iselio u Kraljevinu Jugoslaviju ili u prekomorske zemlje. Za Drugog svjetskog rata brojni stanovnici Nabrežine odvedeni su u koncentracijske logore.
Nabrežina se nalazi na križanju dviju željezničkih pruga Trst–Venecija i Trst–Ljubljana), rastegnuta na kraškim[2] brežuljcima duž uz autoputa A4 Trst–Venecija. Obalu uz Tršćanski zaljev karakteriziraju strmi klifovi visoki do 110 m, tu se nalaze tragovi rimskog kamenoloma i jedna manja lučica sa lukobranom.
Aurisina (Nabrežina) ima četiri zaseoka:
- Nabrežina Križ – Aurisina Santa Croce (349 stanovnika),
- Nabrežina Postaja – Aurisina Stazione (479),
- Nabrežina Kamnolomi – Aurisina Cave (977),
- Nabrežina – Aurisina Centro (753).
Sjedište naselja je Nabrežina Kamnolomi (Aurisina Cave), u kojem je željeznička stanica Bivio d'Aurisina i stanica karabinjera. U većem zaseoku Nabrežina je jednobrodna barokna crkva sv. Roko iz 1604.
- ↑ 1,0 1,1 Statistiche demografiche ISTAT, Comune: Duino-aurisina 31. 12. 2009.
- ↑ Franco Cucchi, Santo Gerdol et al.: Der Naturstein aus dem Triester Karst. Camera di Commercio Industria Artigianato e Agricoltura, Trieste 1989, str. 17-18
