Artur Dmochowski
| Artur Dmochowski | |
|---|---|
 | |
| Ambasador Poljske u Crnoj Gori | |
| Na položaju 31. august 2018 – 31. maj 2023 | |
| Prethodi | Irena Tatarzyńska |
| Slijedi | Andrzej Papierz |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 13. 6. 1959. Krakov, Poljska |
| Supružnik/ci | Monika Dmochowska |
| Djeca | 2 |
| Alma mater | Jagelonski univerzitet |
Artur Antoni Dmochowski; fonetski: Artur Antonji Dmohovski (13. juni 1959-, Krakov) je poljski historičar, publicista i diplomata. Ambasador Republike Poljske u Crnoj Gori (2018.–2023.) i Tajlandu (2023.–).
Život[uredi | uredi kod]
Diplomirao je na Jagelonskom univerzitetu, specijalizirajući se na najnovijoj istoriji Centralne i Istočne Europe. Dobio je zvanje Master in International Policy Studies na studijama na Univerzitetu Maryland u okviru Fulbright stipendije. 1992. godine počeo je radititi u Ministarstvu vanjskih poslova. Radio je kao predstavnik Poljske u mirovnim misijama u Gruziji i na Balkanu, gdje je obavljao funkciju portparola Misije OEBS-a u Bosni i Hercegovini, a kasnije tokom šest godina kao Ministar Savjetnik bio rukovodilac ekonomskog odjeljenja Ambasade u Rimu. U godinama 2015–2016 bio je portparol, a kasnije zamjenik direktora Diplomatske akademije Ministarstva. Od 31. augusta 2018. g. do 31. maj 2023. je bio ambasador Republike Poljske u Crnoj Gori.
Tokom 80-ih godina djelovao je u podzemnom Nezavisnom udruženju studenata i Solidarnosti. Bio je glavni i odgovorni urednik najvećeg podzemnog časopisa na jugu zemlje – nedjeljnika „Vrijeme Solidarnosti”, dok je u 90-im godinama radio kao novinar u Njujorku i Televiziji Poljska. U godinama 2016–2017 bio je na čelu Poljske novinske agencije.
Žena Monika je doktorka međunarodnih odnosa; radi u Kancelariji Predsjednika Poljske. Imaju dvoje djece.
Odlikovanja[uredi | uredi kod]
Dobio je odlikovanje Komandorski Krst Ordena obnove Poljske (2018 g.)[1], Krst Slobode i Solidarnosti (2010 g.) i medalje „Hvala za slobodu”, „Nesalomljivim u riječi” (2010 g.)[2] i Orden Crnogorske zastave[3]. Dobio je takođe počasno priznanje Nagradu slobode riječi Udruženja novinara Poljske.
Djela[uredi | uredi kod]
- Zginął za Polskę bez komunistów. Zarys biografii Józefa Kurasia „Ognia”, Warszawa: Wydawnictwo CDN, 1987.
- Wietnam. Wojna bez zwycięzców, Kraków: Europa, 1991, 2000.
- Wietnam 1962-1975, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003.
- Kulisy kryzysu: o przyszłości Polski i Europy, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2013.
- Między Unią a Rosją: o polskiej racji stanu, polityce zagranicznej i miejscu Polski w Unii Europejskiej, Lublin; Warszawa" Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2013.
- Kościół "Wyborczej": największa operacja resortowych dzieci, Lublin: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.
- Najdłuższa wojna: przed Ukrainą był Wietnam, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.
- Jak wygrać wybory, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Odznaczenia dla byłych działaczy opozycji demokratycznej Arhivirano 2019-03-20 na Wayback Machine-u, preuzeto 3.07.2018.
- ↑ Medal Niezłomnym w Słowie, preuzeto 2011.
- ↑ „Đukanović odlikovao Dmohovskog Ordenom crnogorske zastave”. vijesti.me. 2023-05-12. Pristupljeno 2023-06-15.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych z 18.07.2018.
- Artur Dmochowski na stranicama Ambasade
