Arleško Kraljevstvo
| |||||||||||||||||||||||||||||
Arleško Kraljevstvo, također znano i pod imenom Drugo Burgundsko Kraljevstvo, je bila samostalna država koja postoji između 933 i 1032. godine nakon čega je ovo kraljevstvo do prestanka svog postojanja 1378. godine sastavni dio Svetog Rimskog Carstva.
Kraljevstvo[uredi | uredi kod]
Koristeći raspad Zapadnofranačkog Kraljevstva Boso od Provanse proglašava sebe 15.12.879. godine za kralja Provanse nakon čega dolazi do franačkog napada na njegovu državu pri čemu će Boso izgubiti područje od kojega će biti stvoreni: Burgundsko Vojvodstvo i Kraljevstvo Gornje Burgundije za čijeg kralja će biti izabran 888 godine Rudolf I od Burgundije. Na ostacima Bosove države njegov sin Luj III. Slijepi biva 890. godine okrunjen za kralja Donje Burgundije. Kraljevi obje Burgundije se početkom devetog veka okreću prema Italiji u pokušaju da tamo osvoje teritorij i tamo postanu kraljevi. U tim ratovima Luj biva poražen od cara Berengara 905. godine nakon čega svu vlast u svojoj državi postepeno predaje Hugu od Italije. Tokom borbi za Italiju između Rudolfa II kralja Gornje Burgundije i Huga od Italije regenta Donje Burgundije biva postignut dogovor 924. godine po kojemu Rudolf II postaje 928. godine kralj oba kraljevstva (bez vojvodstva), a Hugo kralj Italije.
Nakon Rudolfove smrti 937. godine počinje 56 godina duga mirna vladavina njegovog sina Konrada Miroljubivog čiji jedini rat je bila istovremena invazija Saracena i Mađara koje okreće jedne protiv drugih i potom oboje uništava. Njega nasleđuje sin Rudolf III tokom čije vladavine dolazi do unutrašnje feudalne anarhije. Smrću Rudolfa III 6.9.1032. izumire vladajuća dinastija Arleškog Kraljevstva nakon čega je ono anektirano od Sveto Rimsko Carstvo|Svetog Rimskog Carstva]] čiji car postaje kralj Burgundije. Tokom sledećih 346 godina Arleško Kraljevstvo samo nominalno postoji dok istrovremeno njeni carski vladari daruju ili samo potvrđuju nezavisnost raznih njegovih delova (Savoja, Provansa, zapadna Švajcarska itd.) dok istovremeno ostale delove daruju francuskim kraljevima. 1378. godine car Karlo IV Luksemburški će za vladara ostatka teritorija Arleškog kraljevstva postaviti Karla VI kralja Francuske (tada još uvek samo prestolonaslednik) čime se i formalno prestaje postojati ovo kraljevstvo bez obzira što titula arleškog kralja ostaje u rukama svetih rimskih careva sve do 1806. godine.