Anđelko Vuletić
Anđelko Vuletić (Trebimlja, Trebinje, 6. februar 1933 – Zagreb, 21. oktobar 2021) je bio hrvatski i bosanskohercegovački pjesnik, romanopisac, dramski pisac, pisac za djecu, književni kritičar i polemičar, prevoditelj s francuskog jezika. Pučku školu završio je u rodnom mjestu i Trebinju, Filozofski fakultet (književnost) u Beogradu.[1] Dobitnik je (Godišnje) Nagrade Društva pisaca Bosne i Hercegovine 1965. godine za zbirku pjesama Sedam vječnih pitanja i brojnih drugih nagrada i priznanja.
- Gorko sunce (roman, 1958)
- Gramatika ili progonstvo (pjesme, 1961)
- Jedina nada (pjesme, 1962)
- Drvo s paklenih vrata (roman, 1963)
- Sedam vječnih pitanja (pjesme, 1965)
- Deveto čudo na istoku (roman, 1966)
- Kraljica puteva (pjesme, 1968)
- Zmije odlaze s onu stranu svijeta (pjesme, 1967)
- Poezija (izbor, 1971)
- Klesar Tadija Tegoba (roman za djecu, 1973)
- Putnik na svoju odgovornost (pjesme, 1985)
- Kad budem velik kao mrav (pjesme, 1977)
- Čempres u zavičaju (izbor, 1980)
- Dan hapšenja Vile Vukas (roman, 1980)
- Jadi mladog karijerista (roman, 1984)
- Križaljka za čitanje sudbine (pjesme, 1985)
- Čudotvorna biljka doktora Engela (roman, 1989)
- Popravni ispit (pjesme, 1989)
- Andrija Hebrang (drama, 1990)
- Miljenik partije Buharin (drama, 1987)
- Pčela i metak (pjesme, 1995)
- Pisma nebeskom gromu (pjesme, 1996)
- Sarajevo a zalazi sunce (pjesme, 1996)
- Tajna večera (pjesme, 1997)
- Strijeljanje ustaše Broza (roman, 1998)
- Izabrane pjesme (1999)
Neka njegova djela je u svojoj antologiji Zywe zradla iz 1996. sa hrvatskog na poljski prevela poljska književnica i prevoditeljica Łucja Danielewska.
- 1961: (Godišnja) Nagrada Društva pisaca Bosne i Hercegovine za najbolju knjigu
- 1967: Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva
- ↑ Mirko Marjanović: Leksikon hrvatskih književnika Bosne i Hercegovine od najstarijih vremena do danas, Matica hrvatska Sarajevo, HKD Napredak, Sarajevo, 2001.
- Anđelko Vuletić na sajtu IMDb
