Al-Mufid
| al-Mufid | |
|---|---|
.jpg) | |
| Rođenje | Muhamed ibn Muhamed ibn al-Numan 23. 5. 948. (11. zul-kade 336. AH) Ukbara, Bujidska Monarhija |
| Smrt | 6. 12. 1022. (dob: 74) (3. ramazana 413. AH) Bagdad, Bujidska Monarhija |
| Počivalište | Al-Kazimova džamija (Makabir Kurejš), Bagdad, Irak |
| Ostala imena | al-Ukbari al-Bagdadi al-Karhi al-Harisi ibn al-Mualim |
| Etnicitet | Arapin |
| Zanimanje | teolog, vjerski učenjak, sakupljač hadisa, pravnik |
| Titula | al-Šejh al-Mufid |
| Vjeroispovijest | šijitizam |
| Rodbina | Banu al-Haris ibn Kab (porodica) |
Abu Abdulah Muhamed ibn Muhamed ibn al-Numan al-Harisi al-Ukbari (arap. أبو عبد الله محمَّد بن محمَّد بن النعمان الحارثي العكبري; Ukbara, 23. maja 948. – Bagdad, 6. decembra 1022), poznat pod titularnim imenom al-Šejh al-Mufid (arap. الشيخ المفيد) ili jednostavno al-Mufid, arapski teolog, pravnik i učenjak, jedan od srednjovjekovnih autoriteta imamitskog šijitizma.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođenje i porijeklo[uredi | uredi kod]
Al-Mufid je rođen najvjerojatnije 23. maja 948. godine,[1] uzimajući u obzir poznati hidžretski datum 11. zul-kade[2] i godinu 336. AH[3] koju u svom ridžalu navodi al-Nadžaši.[4] Godina rođenja varira ovisno o biografskom osvrtu, primjerice srednjovjekovni autor al-Tusi u al-Fihristu daje 338. AH (950. AD),[4] dok orijentalist R. Strothmann uz istu kao drugu mogućnost nudi i kraj 333. AH (945. AD),[5] međutim, suvremeni islamolog W. Madelung oba datuma opisuje malo izglednim.[1] Rodno mjesto al-Mufida bila je Ukbara,[3] ondašnji grad smješten sjeverno od Bagdada na istočnoj obali Tigrisa,[6] ili preciznije naselje Suvajkat ibn al-Basri u njenoj okolici.[1] Al-Mufidovo ime po rođenju je Muhamed i većina patronimskih genealogija bilježi ga kao sina Muhameda i unuka al-Numana,[7] a pojedine spominju i pradjeda Abdul-Salama.[8] Njegova porodica potječe od arapskog plemena Banu al-Haris ibn Kab, izvorno iz južne Arabije,[1] iako se također navodi i kurejško porijeklo.[5] Preci su mu uživali reputaciju etabliranih intelektualaca[9] i poznato je da mu je otac Muhamed prije dolaska u Ukbaru radio kao učitelj u Vasitu.[1] Po njemu, al-Mufid je stekao nadimak ibn al-Mualim[10] (ili skraćeno ibn al-Ilm),[11] što u doslovnom prijevodu znači "sin učitelja".[9] Al-Mufid se isto tako u literaturi spominje pod kunjom Abu Abdulah ("otac Abdulaha")[12] odnosno raznim plemenskim ili toponimskim nisbama – kao al-Harisi po plemenu porijekla,[13] al-Ukbari po rodnom gradu,[14] al-Bagdadi po radnom prebivalištu,[15] te al-Karhi po bagdadskoj četvrti Karh.[2]
Obrazovanje i učitelji[uredi | uredi kod]
Titula al-Mufid[uredi | uredi kod]
Karijera učenjaka[uredi | uredi kod]
Smrt i sahrana[uredi | uredi kod]
Teologija[uredi | uredi kod]
Pozadina[uredi | uredi kod]
Moralne obaveze[uredi | uredi kod]
Poslanstvo[uredi | uredi kod]
Imamat[uredi | uredi kod]
Božji atributi[uredi | uredi kod]
Pravda[uredi | uredi kod]
Ostavština[uredi | uredi kod]
Prirodna filozofija[uredi | uredi kod]
Pravo[uredi | uredi kod]
Opus[uredi | uredi kod]
Lista djela[uredi | uredi kod]
Upitna djela[uredi | uredi kod]
Al-Mufid u islamistici[uredi | uredi kod]
Napomene[uredi | uredi kod]
- ↑N1 Encyclopaedia of Islam daje nekonzistentni gregorijanski ekvivalent za al-Mufidovu smrt (29. novembra 1032).[16]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Madelung (1993), str. 312.
- ↑ 2,0 2,1 Vidi:
• McDermott (1978), str. 9.
• Madelung (1993), str. 312. - ↑ 3,0 3,1 Vidi:
• McDermott (1978), str. 9.
• Madelung (1993), str. 312.
• Bayhom-Daou (2005), str. 17. - ↑ 4,0 4,1 McDermott (1978), str. 9.
- ↑ 5,0 5,1 Strothmann (1934), str. 625.
- ↑ Vidi:
• McDermott (1978), str. 9.
• Bayhom-Daou (2005), str. 17. - ↑ Vidi:
• Strothmann (1934), str. 625.
• Browne (1959), str. 405.
• Madelung (1970), str. 21.
• McDermott (1978), str. 1, 4. i 8-9.
• Madelung (1993), str. 312.
• Modarressi (2003), str. 426. - ↑ Browne (1959), str. 405.
- ↑ 9,0 9,1 Vidi:
• Strothmann (1934), str. 625.
• Madelung (1993), str. 312. - ↑ Vidi:
• Strothmann (1934), str. 625.
• McDermott (1978), str. 4. i 8-9.
• Madelung (1993), str. 312.
• Modarressi (2003), str. 426. - ↑ McDermott (1978), str. 8.
- ↑ Vidi:
• Strothmann (1934), str. 625.
• McDermott (1978), str. 1, 4. i 8-9.
• Madelung (1993), str. 312.
• Modarressi (2003), str. 426. - ↑ Vidi:
• Strothmann (1934), str. 625.
• Browne (1959), str. 405.
• McDermott (1978), str. 1. i 4.
• Madelung (1993), str. 312. - ↑ Vidi:
• Madelung (1993), str. 312.
• Modarressi (2003), str. 426. - ↑ Vidi:
• McDermott (1978), str. 1, 4. i 9.
• Modarressi (2003), str. 426. - ↑ Madelung (1993), str. 313.
Literatura[uredi | uredi kod]
- (en) Bayhom-Daou, Tamima (2005). Shaykh Mufid. Makers of the Muslim World. Oxford: Oneworld Publications. ISBN 9781851683833. OCLC 156657887.
- (en) Browne, Edward Granville (1959) [1924]. Modern Times (1500–1924). A Literary History of Persia. IV (5. izd.). Cambridge, UK: Cambridge University Press. OCLC 10500263.
- (en) Donaldson, Dwight Martin (1933). The Shi'ite Religion: A History of Islam in Persia and Irak. Luzac's Oriental Religions Series. VI. London: Luzac. OCLC 459263076.
- (en) Madelung, Wilferd (1970). „Imamism and Mu'tazilite Theology”. u: Fahd, Tawfiq; Brunschvig, Robert. Le Shi'isme Imamite. Bibliothèque des Centres d'Études Supérieures Spécialisés. Paris: Presses Universitaires de France. str. 13-30. OCLC 63887504.
- (en) Madelung, W. (1993). „Al-Mufīd”. u: Bosworth, C. E.; Donzel, E.; Heinrichs, W. P.; Pellat, Ch. Mif – Naz. Encyclopaedia of Islam. 7 (N. izd.). Leiden: E. J. Brill. str. 312-313. DOI:10.1163/1573-3912_islam_SIM_5316. ISBN 9789004094192. ISSN 1573-3912. OCLC 5862811149.
- (en) McDermott, Martin (1978). The Theology of al-Shaikh al-Mufid. Persian Studies Series. 9. Bejrut: Dar al-Mačrik. OCLC 464488591.
- (en) McDermott, Martin (6. decembra 2011). Ebn Bābawayh (2). Encyclopædia Iranica. New York: Columbia University. Pristupljeno 23. augusta 2018.
- (en) Modarressi, Hossein (2003). Tradition and Survival: A Bibliographical Survey of Early Shī'ite Literature. 1. Oxford: Oneworld Publications. ISBN 9781851683314. OCLC 52830354.
- (fa) Pakatči, Ahmad (1990) [1369 AP]. „Ibn-e Bābūja”. u: Musavi-Bodžnurdi, Muhamed Kazem. Ibn Azrak – Ibn Sīrīn. Dāʼirat al-Maʻārif-e Bozorg-e Islāmī. 3. Teheran: Markazi-e Daʼirat al-Maʻarif-e Bozorg-e Islami. str. 62-66. ISBN 9789647025232. OCLC 608584438.
- (en) Strothmann, R. (1934). „Al-Mufīd”. u: Houtsma, M. Th.; Wensinck, A. J.; Lévi-Provençal, É. L – R. Encyclopaedia of Islam. 3 (1. izd.). Leiden: E. J. Brill. str. 625-626. DOI:10.1163/2214-871X_ei1_SIM_4740. ISBN 9789004082656. ISSN 2214-871X. OCLC 5862801951.
- (en) Tabatabai, Muhammad Husayn (1975). Nasr, Seyyed Hossein. ur. Shi'ite Islam. Persian Studies Series. 5. Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 9780873952729. OCLC 901099.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- (en) The Past Master: Sheikh Al-Mufid, Ayatollah Hossein Ansarian
- Ostali projekti
 | U Wikimedijinoj ostavi ima još materijala vezanih za: Al-Mufid |
