1371

**1371. po kalendarima**
Gregorijanski	1371. (MCCCLXXI)
Ab urbe condita	2124.
Islamski	772–773.
Iranski	749–750.
Hebrejski	5131–5132.
Bizantski	6879–6880.
Koptski	1087–1088.
	Hindu kalendari
• Vikram Samvat	1426–1427.
• Shaka Samvat	1293–1294.
• Kali Yuga	4472–4473.
	Kineski
• Kontinualno	4007–4008.
• 60 godina	Yin Metal Svinja; (od kineske Ng.)
Holocenski kalendar	11371.
	p • r • u
	Podrobnije: Kalendarska era

Godina 1371. naše ere.

Događaji[uredi - уреди | uredi izvor]

17. 2. - Umro bugarski car Ivan Aleksandar, nasleđuju ga sinovi suparnici Ivan Šišman (u Trnovu) i Ivan Stracimir (u Vidinu).
ožujak-travanj - Kralj Ludovik boravi u Dalmaciji (Knin, Vrana, Nin, Zadar) - napeti odnosi sa Mletačkom republikom, koja je poslala brodovlje u Jadran.
maj - Uglješa Mrnjavčević se pomirio sa Carigradskom patrijaršijom (raskol nastao 1346, kada je Car Dušan jednostrano uzdigao srpsku crkvu na rang patrijaršije).
svibanj - Karlo II. Drački boravi u Zagrebu (preuzeo je ove godine bansku poziciju u Hrvatskoj i Dalmaciji, inače stoluje u Zadru).
jun - Kralj Vukašin Mrnjavčević sa sinom Markom kod Skadra (učestvuju u ratu protiv Nikole Altomanovića sa Balšićima i Dubrovčanima).
26. 9. - Marička bitka - Turci beglerbega Lale Šahina porazili srpsku vojsku braće Mrnjavčević (obojica poginuli), otvoren put za Grčku i Makedoniju; Vizantija (od 1373?), Vidinska i Trnovska Bugarska priznaju vrhovnu vlast osmanskog sultana Murata; Vukašina nasleđuje sin Marko koji ubrzo postaje turski vazal.
- Podela poseda Mrnjavčevića: Vizantijski solunski namesnik Manojlo u novembru ulazi u Ser, sedište pokojnog Uglješe Mrnjavčevića, a Vukašinov Prizren zauzeli Balšići (preduhitrili Altomanovića).

4. 12. - Umro drugi i poslednji srpski car Uroš - kraj srpske dinastije Nemanjić; knez Lazar Hrebeljanović je najuticajniji u Srbiji.

Umro Simeon Siniša Nemanjić, vladar u Epiru - nasleđuje ga zet Toma Preljubović.
jesen-zima? - Uglješina udovica Jelena postaje monahinja Jefimija i prelazi u Srbiju.
krajem godine ili početkom 1372 - Nikola Altomanović preoteo grad Rudnik knezu Lazaru a Dubrovčani primorani na sklapanje mira sa Nikolom i plaćanje Mitrovskog dohotka.