(S)-2-hidroksi-kiselina oksidaza
Prijeđi na navigaciju
Prijeđi na pretragu
| (S)-2-hidroksi-kiselina oksidaza | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Tetramer glikolatne oksidaze (čovjek) | |||||||||
| Identifikatori | |||||||||
| EC broj | 1.1.3.15 | ||||||||
| CAS broj | 9028-71-1 | ||||||||
| IntEnz | IntEnz view | ||||||||
| BRENDA | BRENDA entry | ||||||||
| ExPASy | NiceZyme view | ||||||||
| KEGG | KEGG entry | ||||||||
| MetaCyc | metabolic pathway | ||||||||
| PRIAM | profile | ||||||||
| PDB | RCSB PDB PDBe PDBj PDBsum | ||||||||
| |||||||||
(S)-2-hidroksi-kiselina oksidaza (EC 1.1.3.15, hidroksi-kiselina oksidaza A, hidroksi-kiselina oksidaza B, glikolatna oksidaza, L-2-hidroksi kiselinska oksidaza, hidroksikiselinska oksidaza A, L-alfa-hidroksi kiselinska oksidaza) je enzim sa sistematskim imenom (S)-2-hidroksi karboksilat:kiseonik 2-oksidoreduktaza.[1][2][3][4][5][6][7][8] Ovaj enzim katalizuje sledeću hemijsku reakciju
- (S)-2-hidroksi karboksilat + O2 2-okso karboksilat +H2O2
Ovaj enzim je flavoprotein (FMN). On se javlja u dve glavne izoforme. Forma A preferentno oksiduje kratkolančane alifatične hidroksi kiseline, i ranije je bila klasifikovana kao EC 1.1.3.1, glikolat oksidaza. Forma B preferentno oksiduje dugolančane i aromatične hidroksi kiseline. Izoenzim B pacova takođe deluje kao EC 1.4.3.2, L-aminokiselinska oksidaza.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Blanchard, M., Green, D.E., Nocito-Carroll, V. and Ratner, S. (1946). „l-Hydroxy acid oxidase”. J. Biol. Chem. 163: 137-144.
- ↑ Frigerio, N.A. and Harbury, H.A. (1958). „Preparation and some properties of crystalline glycolic acid oxidase of spinach”. J. Biol. Chem. 231: 135-157. PMID 13538955.
- ↑ Kun, E., Dechary, J.M. and Pitot, H.C. (1954). „The oxidation of glycolic acid by a liver enzyme”. J. Biol. Chem. 210: 269-280. PMID 13201588.
- ↑ Nakano, M. and Danowski, T.S. (1966). „Crystalline mammalian L-amino acid oxidase from rat kidney mitochondria”. J. Biol. Chem. 241: 2075-2083. PMID 5946631.
- ↑ Nakano, M., Ushijima, Y., Saga, M., Tsutsumi, Y. and Asami, H. (1968). „Aliphatic L-α-hydroxyacid oxidase from rat livers: purification and properties”. Biochim. Biophys. Acta 167: 9-22. PMID 5686300.
- ↑ Phillips, D.R., Duley, J.A., Fennell, D.J. and Holmes, R.S. (1976). „The self-association of L-α hydroxyacid oxidase”. Biochim. Biophys. Acta 427: 679-687. PMID 1268224.
- ↑ Schuman, M. and Massey, V. (1971). „Purification and characterization of glycolic acid oxidase from pig liver”. Biochim. Biophys. Acta 227: 500-520. PMID 5569122.
- ↑ Jones, J.M., Morrell, J.C. and Gould, S.J. (2000). „Identification and characterization of HAOX1, HAOX2, and HAOX3, three human peroxisomal 2-hydroxy acid oxidases”. J. Biol. Chem. 275: 12590-12597. PMID 10777549.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Nicholas C. Price, Lewis Stevens (1999). Fundamentals of Enzymology: The Cell and Molecular Biology of Catalytic Proteins (Third izd.). USA: Oxford University Press. ISBN 019850229X.
- Eric J. Toone (2006). Advances in Enzymology and Related Areas of Molecular Biology, Protein Evolution (Volume 75 izd.). Wiley-Interscience. ISBN 0471205036.
- Branden C, Tooze J.. Introduction to Protein Structure. New York, NY: Garland Publishing. ISBN: 0-8153-2305-0.
- Irwin H. Segel. Enzyme Kinetics: Behavior and Analysis of Rapid Equilibrium and Steady-State Enzyme Systems (Book 44 izd.). Wiley Classics Library. ISBN 0471303097.
- Robert A. Copeland (2013). Evaluation of Enzyme Inhibitors in Drug Discovery: A Guide for Medicinal Chemists and Pharmacologists (2nd izd.). Wiley-Interscience. ISBN 111848813X.
- Gerhard Michal, Dietmar Schomburg (2012). Biochemical Pathways: An Atlas of Biochemistry and Molecular Biology (2nd izd.). Wiley. ISBN 0470146842.