Hemija životne sredine
Hemija životne sredine je naučno polje koje se bavi izučavanjem hemijskih i biohemijskih fenomena koji se javljaju u prirodi.[1] Za razliku od nje, zelena hemija se prvenstveno bavi redukovanjen potencijalnog zagađenja. Hemija životne sredine se može definisati kao studija izvora, reakcija, transporta, efekata, i sudbine hemijskih jedinjenja u vazdušnom, zemljišnom, i vodenom okruženju; kao i uticaja ljudske aktivnosti na njih. Ona je interdisciplinarna nauka koja obuhvata atmosfersku, akvatičnu i zemljišnu hemiju, koja je u velikoj meri zavisna od analitičke hemije i srodna sa drugim naukama o životnoj sredini.[2][3]
Hemija životne sredine pruža uvid u funkcionisanje nekontaminirane životne sredine; koje se hemikalije i u kojim koncentracijama prirodno javljaju, i koji efekat one imaju. Time se omogućava precizno izučavanje ljudkog uticaja na sredinu putem oslobađanja hemikalija.
Hemija životne sredine koristi u izučavanju ekosistema mnoštvo postulata iz hemije i nauka o životnoj sredini. Značajni opšti hemijski koncepti su razumevanje hemijskih reakcija i jednačina, rastvora, jedinica, uzimanja uzoraka, i analitičkih tehnika.[4]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Julian E Andrews, Peter Brimblecombe, Tim Jickells, Peter Liss, Brian Reid. An Introduction to Environmental Chemistry. Blackwell Publishing. 2004. ISBN 0-632-05905-2.
- ↑ Stanley E Manahan. Environmental Chemistry. CRC Press. 2004. ISBN 1-56670-633-5.
- ↑ Rene P Schwarzenbach, Philip M Gschwend, Dieter M Imboden. Environmental Organic Chemistry, Second edition. Wiley-Interscience, Hoboken, New Jersey, 2003. ISBN 0-471-35750-2.
- ↑ Williams, Ian. Environmental Chemistry, A Modular Approach. Wiley. 2001. ISBN 0-471-48942-5
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- List of links for Environmental Chemistry Arhivirano 2006-06-14 na Wayback Machine-u - from the WWW Virtual Library
- International Journal of Environmental Analytical Chemistry