Milosav Milosavljević

Milosav Milosavljević

Milosav Milosavljević (1911 — 1986), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFRJ i SR Srbije i narodni heroj Jugoslavije

Biografija

Rođen je 27. 11. 1911. godine u selu Leušićima, kod Gornjeg Milanovca. Posle završene osnovne škole izučio je papudžijski zanat i njime se bavio sve do 1941. godine.

Radničkom pokretu prišao je kao mladi radnik u Čačku i istakao se u mnogim radničkim akcijama i demonstracijama. Krajem 1934. godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), a već 1935. izabran za člana Mesnog komiteta KPJ za Čačak. Jula 1937. je uhapšen; Državni sud za zaštitu države osudio ga je na šest meseci strogog zatvora.

Posle izlaska iz zatvora 1938. godine odlazi u Užice, gde postaje sekretar Okružnog komiteta KPJ. Iz Užica, zbog policijskih progona 1940. odlazi u Valjevo, gde je izabran za sekretara OK KPJ za Valjevo. Ovde se našao u danima priprema za oružani ustanak i rukovdio akcijama oko prikupljanja oružja.

Narodnooslobodilačka borba

Na savetovanju OK KPJ za Valjevo, održanom u selu Zlatariću 22. 6. 1941. godine, posebno se zalagao za bezuslovno sklanjanje svih članova partije da ne bi pali u ruke neprijatelja. Na dan 25. 7. 1941. godine formiran je Valjevski partizanski odred i Milosav je postao politički komesar Odreda.

Kada se Vrhovni štan NOPOJ-a, sa glavninom partizanskih snaga, povukao u pravcu Sandžaka, Milosav je sa Valjevskim partizanskim odredom ostao u zapadnoj Srbiji. Odred je vodio danonoćne borbe vešto manevrišući nanosio je neprijatelju značajne gubitke. Međutim i Valjevski partizanski odred je trpeo velike gubitke. U toku neprestanih borbi Odred se brojno smanjivao gubitkom poginulih, ranjenih i promrzlih boraca.

U selu Vujinovači 4. 3. 1942. godine pod rukovodstvom Milosava Milosavljevića i Zdravka Jovanovića, komandanta Valjevskog partizanskog odreda, doneta je odluka da se Odred prebaci u Bosnu u sastav proleterskih brigada.

Posle toga Milosav je u raznim jedinicama NOV I POJ obavljao odgovorne političke dužnosti. Bio je politički komesar odreda, potom zamenik političkog komesara brigade, član Poliodela Prve proleterske brigade i politički komesar Druge proleterske divizije. Juna 1944. godine izabran je za člana Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, a avgusta meseca iste godine postavljen je za vršioca dužnosti političkog komesara Glavnog štaba NOV i PO Srbije.

U toku NOR-a bio je većnik Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije od njegovog drugog zasedanja i poslanik Antifašističke skupštine narodnog oslobođenja Srbije.

Posleratna karijera

Posle oslobođenja Jugoslavije, nalazio se na raznim odgovornim političkim dužnostima. Početkom 1945. godine preuzeo je dužnost sekretara Okružnog komiteta KPJ za Valjevo. Krajem iste godine izabran je za člana Glavnog odbora Saveza sindikata Srbije i predsednika Pokrajinskog odbora Saveza sindikata Vojvodine i za člana Biroa Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu. Završio je Višu partijsku školu „Đuro Đaković“ i jedno vreme bio sekretar partijskog komiteta te škole.

Na osnivačkom kongresu Komnističke partije Srbije, maja 1945. godine u Beogradu, izabran je za člana Centralnog komiteta, a na Petom kongresu KPJ, jula 1948. izabran je za člana Revizone komisije CK KPJ. Bio je i član Glavnog odbora SSRN Srbije i predsednik Nadzornog odbora SSRN Jugoslavije. Više puta je biran za republičkog i saveznog narodnog poslanika. Bio je i član Saveta federacije.

Umro je 1. 12. 1986. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. 11. 1953. godine

Litetarura

• Grupa autora, Valjevo grad ustanika, Kultura, Beograd 1967. godine
• Narodni heroji Jugoslavije. „Mladost“, Beograd 1975. godina.