Vladimir Smirnov
ing. Vladimir Smirnov - Volođa, Vlada Rus (1899 — 1985), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-potpukovnik JNA.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođen je 21. juna 1899. godine u Taškentu (tada u sastavu Ruske carevine, a danas glavni grad Uzbekistana). Posle Oktobarske revolucije, 1917. godine, njegova porodica je izbegla iz Rusije i došla u Beograd.
Vladimir je 1923. godine u Beogradu završio Tehnički fakultet i u godinama do početka Drugog svetskog rata, kao inženjer je radio na izgradnji železničkih pruga i na izgradnji trezora Narodne banke Kraljevine Jugoslavije u Užicu.
Učesnik je Narodnooslobodilake borbe od 1941, a član Komunističke partije Jugoslavije od 1942. godine. Marta 1942. godine je uključen u sastav Vrhovnog štaba NOP i DVJ i posavljen za načelnika Tehničkog odeljenja. Obavljajući ovu funkciju, zajedno sa svojim pomoćnicima ing. Živadinom Đorđevićem Živom (1909-1990) iz Kragujevca, ing. Dragoslavom Jovanovićem iz Čačka i ing. Desom Jovanović iz Trstenika, kao i svojim „inžinjercima“ (borci Treće (pionirske) čete Pratećeg bataljona Vrhovnog štaba, koja je kasnije prerasla u Pionirski bataljon Vrhovnog štaba) obavljao je mnoge složene zadatke, od kojih se ističu:
- osposobljavanje za rad partizanske fabrike oružja u oslobođenom Užicu septembra 1941. godine,
- rušenje mosta na reci Tari, nedaleko od sela Đurševića Tare, 15. maja 1942. godine,
- rušenje četiri mosta na Neretvi i jednog na Rami, kao i izgradnja pešačkog mosta pored srušenog mosta kod Jablanice, krajem februara i početkom marta 1943. godine tokom Četvrte neprijateljske ofanzive (tkz Bitka na Neretvi)
- obnova i uređenje zgrade Doma kulture u Jajcu, u kojoj je 29. novembra 1943. godine održano Drugo zasedanje AVNOJ-a,
- izgradnja barake i skloništa, u kojem je boravio Josip Broz Tito, tokom svog boravka u Jajcu, od avgusta 1943. do janauara 1944. godine,
- izgradnja barake u pećini u Drvaru, u kojoj je boravio Vrhovni štab NOV i POJ, tokom boravka u Drvaru (u ovoj baraci nalazio se Josip Broz Tito tokom nemačkog desanta na Drvar),
- izgradnja barake u pećini u selu Bastasi, kod Drvaru, u kojoj je boravio Josip Broz Tito
- uređenje i izgradnja mini centrale za osvetljenje Fabrike celuloze u Drvaru, u kojoj je održan Drugi mongres USAOJ-a, maja 1944. godine
Posle oslobođenja Jugoslavije, nastavio je profesionalnu karijeru u Jugoslovenskoj armiji i nalazio se na dužnostima:
- komandanta Inžinjerije Jugoslovenske armije
- načelnika Građevinske uprave Jugoslovenske armije
- glavnog inženjera Uprave za vojno i građevinarstvo
- zamenika načelnika Građevinske uprave JNA
Godine 1972. u Beogradu je objavio knjigu „Inžinjerske ratne priče“.
Umro je 6. decembra 1985. godine u Beogradu i sahrnjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom i Orden bratstva i jedinstva za zlatnim vencem.
Zanimljivo[uredi | uredi kod]
Vladimir Smirnov poslužio je scenaristima filma „Bitka na Neretvi“ - Stevanu i Veljku Bulajiću kao inspiracija za lik minera Vlade, koga je u filmu glumio poznati američki glumac, ruskog porekla - Jul Briner.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Jugoslovenski savremenici - Ko je ko u Jugoslaviji. Hronometar, Beograd 1970. godina.
- Vojna enciklopedija (knjiga osma). Beograd 1974. godina.
- Miroslav Mladenović „Tito od ustanka do pobede 1941-1945“. Beograd 2006. godina.