Prijeđi na sadržaj

Švedska Livonija

Izvor: Wikipedija
Švedska Livonija
Svenska Livland
Domena Kraljevine Švedske
  
 
  
1629. – 1721.   
Zastava Grb
Zastava Grb
Lokacija
Lokacija
Karta švedskih baltičkih iz 17. vijeka
Glavni grad Riga
Religija luteranizam
Vlada Dominion
Švedski kralj
 - 1611.1632. Gustav II Adolf (prvi)
 - 1720.1751. Frederik I (posljednji)
Generalni guverner
 - 1622.1628. Jacob De la Gardie (prvi)
 - 1696.1702. Erik Dahlberg (posljednji)
Legislatura Dijeta
Historija Novi vijek
 - Švedska okupacija 1621.
 - Altmarski sporazum 25. septembar 1629.
 - Olivski sporazum 23. april 1660.
 - Ruska okupacija 1713.
 - Nystadski mir 30. august 1721.
Danas dio  Estonija
 Latvija

Švedska Livonija (švedski: Svenska Livland) bila je domena Kraljevine Švedske koja je egzistirala od 1629. do 1721.[1]

Historija

[uredi | uredi kod]

Teritorij po kom se prostirala, ugrubo odgovara južnim dijelovima današnje Estonije (uključivo otok Saaremaa koji je Danska prepustila Švedskoj nakon sklapanja Bremsebruskog mira) i sjever današnje Latvije (regija Vidzema).[2]

Švedska je te krajeve Livonskog vojvodstva zauzela od Poljsko-Litavske Unije za vrijeme Poljsko-švedskog rata (1617. - 1629.) To stanje je formalizirano nakon potpisivanja Altmarskog sporazuma 1629.[1], ali cijeli teritorij nije formalno ustupljen sve do sklapanja Olivskog sporazuma 1660. u Gdańsku.[2] Poljsko-Litavska Unije uspjela je zadržati samo manji dio svog vojvodstva na jugoistoku Latvije (današnja regija Latgalija). To novo smanjeno vojvodstvo nazvano je Inflantsko vojvodstvo.[2]

Švedski kralj Gustav II Adolf uspio je u septembru 1621. zauzeti Rigu stari njemački hanzeatski grad.[3]

Prijestolnica Švedske Livonije Riga u to vrijeme bila je drugi najveći grad švedskog imperija. Zajedno sa drugim domenama po Baltiku, Livonija je služila Švedskoj kao osiguranje prevlasti na Baltičkom moru (Dominium maris baltici).[2]

Za razliku od Švedske Estonije, koja se dobrovoljno podvrgla švedskoj vlasti 1561. u kojoj su dotadašnji tradicionalni lokalni zakon i uglavnom ostali nedirnuti, nova Švedska Livonija imala je drukčiju politiku. Za vladavine Karla XI primjenjivani su isti zakoni kao i u Švedskoj, što znači da je ukinuto je kmetstvo, kao i to da je i seljacima omogućeno obrazovanje i daljnje napredovanje u vojsci, državoj administraciji ili luteranskoj crkvi. Za razliku od tog plemstvu su reducirane privilegije jer su morali dokumentima dokazati vlasništvo nad svojim feudima. Ukoliko to nisu mogli - feudi su im oduzeti u ime monarhije, pa su postajali obični zakupci.[1]

Početak kraja Švedske Livonije bio je Veliki severni rat i Bitka kod Poltave 1709. koju je kralj Karl XII izgubio od Ruskog Carstva.[3]

Nakon tog je 1710. Švedska Livonija kapitulirala, formalno je predata Ruskom Carstvu nakon potpisivanja Nystadskog mira 1721.[2]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 1,2 Why did Sweden not fortify Swedish Livonia (švedski). History Stackexchange. Pristupljeno 20.12. 2021. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Livonia/ „Swedish Livonia explained” (engleski). Everything Explained. Pristupljeno 19.12. 2021. 
  3. 3,0 3,1 Kurland (švedski). Popular Historia. Pristupljeno 20.12. 2021. 

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]