"Weird Al" Yankovic
"Weird Al" Yankovic | |
---|---|
Lični podaci | |
Ime po rođenju | Alfred Matthew Yankovic |
Drugo ime | "Weird Al" Yankovic |
Datum rođenja | 23. listopada 1959. |
Mjesto rođenja | Downey |
Zanimanje | producent, tekstopisac, glazbenik, glumac |
Muzički rad | |
Period aktivnosti | 1979.-danas |
Instrument | vokal, harmonika |
Ostalo | |
Službene stranice | Weirdal.com |
Alfred Metju „Otkačeni Al“ Jankovik (engl. Alfred Matthew "Weird Al" Yankovic; rođen 23. oktobra 1959) američki je muzičar, satiričar, parodičar, harmonikaš i televizijski producent slovenskog, engleskog i italijanskog porekla.[1] Jankovik je posebno poznat po svojim hummorističkim pesmama, kao i parodijama nekih od poznatih muzičkih hitova, koje bacaju novo svetlo na popularnu kulturu.
Od vremena kada je primio svoju prvu lekciju sviranja harmonike, dan pre svoga sedmog rođendana, pa sve do danas, on je prodao više od 12 miliona albuma i snimio više od 150 parodija i originalnih pesama.[2][3][4] Za svoj rad, pored devet nominacija nagrađen je i sa tri Gremi nagrade, kao i tri zlatne i pet platinastih ploča u Sjedinjenim državama. Jankovikov prvi “Top 10” Bilbordov album (Straight Outta Lynwood) i singl (White & Nerdy) su oba objavljena 2006. godine, obeležavajući tako skoro tri decenije njegove karijere.
Osim snimanja albuma, Jankovik je napisao scenario i glumio u svome sopstvenom filmu UHF (UHF), nastupao u “Otkačeni Al” televizijskom šou programu, režirao muzičke video-spotove za sebe lično kao i za druge umetnike, uključujući Bena Foldsa (Ben Folds) i grupu Henson (Hanson), a pojavljivao se i gostovao i u brojnim TV emisijama, kao što su “Simpsonovi” (The Simpsons) “Spiks end speks” (Spicks and Specks) “Džoni Bravo” (Johnny Bravo) “Iza muzike” (Behind the Music) “Timov i Erikov strahopoštovanje šou, Veliki posao!” (Tim and Eric Awesome Show, Great Job!), i “Robot pile” (Robot Chicken).
Al je rođen u Dauniju, Kalifornija, kao jedino dete Nika Jankoviča (engl. Nick Yankovic), Amerikanca poreklom iz Slovenije (tadašnje Austro Ugarske), i Meri Elizabet Vivalde (engl. Mary Elizabeth Vivalda), Amerikanke italijansko-engleskog porekla. Odrastao je u gradu Linvud, Kalifornija koji se nalazi u blizini njegovog rodnog grada.[1] Njegov otac Nik rođen je u Kanzas Sitiju u državi Kanzas, a u Kaliforniji je živeo od završetka Drugog svetskog rata, tokom kojeg je bio odlikovan ordenom “Srebrna zvezda”.[5][6] Njegov životni moto bio je “Radi za svoju egzistenciju što god te čini srećnim” i često je svoga sina Alfreda podsećao na ovu svoju životnu filozofiju. Nik je oženio Meri Vivaldu 1949. godine, koja je u Kaliforniju došla iz Kentakija, a sina jedinca Alfreda rodila mu je deset godina kasnije.
Alfred je svoj prvi čas harmonike imao 22. oktobra 1966, dan pre svoga sedmog rođendana. Trgovački putnik koji je prolazio kroz Linvud ponudio je Jankovikovim roditeljima da biraju između časova harmonike i časova gitare koji su držani u lokalnoj muzičkoj školi. Al Jankovik tvrdi da je razlog zašto su se njegovi roditelji ipak odlučili za harmoniku bio taj “što su računali da će tako biti još jedan harmonikaš Jankovik više na svetu”, misleći pri tome na Frenkija Jankovika, sa kojim nisu bili ni u kakvom srodstvu.[5] On je nastavio sa lekcijama harmonike u muzičkoj školi tokom sledeće tri godine, da bi posle toga produžio sam da se usavršava u sviranju ovog instrumenta.[1]U početku najviše se ugledao na pomenutog Frenkija Jankovika kao i Mirona Florena (Myron Floren ) (harmonikaša iz Lorens Velk šoa - The Lawrence Welk Show ). U 1970. godinama, Jankovik je bio veliki fan Eltona Džona i tvrdi kako mu je njegov album Goodbye Yellow Brick Road poslužio da nauči da svira rokenrol na harmonici.
Neprestano je nanovo slušao ovaj album i pokušavao da ga prati svirajući na svom omiljenom instrumentu. Jankovik je upisan u dečji vrtić godinu dana ranije od ostale dece, i preskočio je drugi stepen. “Moji drugari iz razreda izgleda da su mislili da sam ja neka vrsta raketnog inžinjera (engl. rocket scientist – ili u doslovnom prevodu raketni naučnik), tako da sam stekao ugled “ludaka” veoma rano,” izjavio je Al u jednom prisećanju. Pošto je svoje neuobičajeno školovanje završio dve godine ranije od svojih vršnjaka, Jankovik nije imao interesa za velike društvene događaje u školi.
On tvrdi da je imao sve petice tokom svoje srednje škole i da je zato bio počastvovan time što je držao oproštajni govor pred svojom srednjoškolskom maturskom klasom. Jankovik je bio prilično aktivan u vannastavnim aktivnostima, uključujući “Nacionalnu forenzičku ligu” (National Forensic League) u kojoj je obično osvajao trofeje, zatim komad zasnovan na “Buntovniku bez razloga” ("Rebel Without a Cause"), godišnji program za koji je napisao većinu naslova i „Klub ljubitelja vulkana“ ("Volcano Worshiper's Club"), u kojem nije radio apsolutno ništa, jer kako kaže, “Mi smo se upisali u klub samo da bi nam se slika pojavila u godišnjem almanahu”.
Naziv albuma | Godina proizvodnje |
---|---|
"Weird Al" Yankovic | 1983 |
"Weird Al" Yankovic in 3-D | 1984 |
Dare to Be Stupid | 1985 |
Polka Party! | 1986 |
Even Worse | 1988 |
"Weird Al" Yankovic's Greatest Hits | 1988 |
UHF - Original Motion Picture Soundtrack and Other Stuff | 1989 |
Off the Deep End | 1992 |
The Food Album | 1993 |
Alapalooza | 1993 |
Permanent Record: Al in the Box | 1994 |
Greatest Hits Volume II | 1994 |
The TV Album | 1995 |
Bad Hair Day | 1996 |
Running with Scissors | 1999 |
Poodle Hat | 2003 |
Straight Outta Lynwood | 2006 |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „"Weird Al" Yankovic: Frequently Asked Questions”. Arhivirano iz originala na datum 2006-11-09. Pristupljeno 28. 10. 2006.
- ↑ „Weird Al Yankovic's latest send-ups on The Catch-up”. Arhivirano iz originala na datum 2007-09-22. Pristupljeno 14. 03. 2007.
- ↑ „"Weird Al" Yankovic: Catalog”. Arhivirano iz originala na datum 2009-09-24. Pristupljeno 28. 10. 2006.
- ↑ „"Weird Al" Yankovic: Biographies”. Arhivirano iz originala na datum 2006-11-10. Pristupljeno 28. 10. 2006.
- ↑ 5,0 5,1 „Permanent Record: Al In The Box”. Arhivirano iz originala na datum 2011-06-08. Pristupljeno 24. 08. 2006.
- ↑ „99th Recon - Heroes on Parade”. Arhivirano iz originala na datum 2008-08-20. Pristupljeno 09. 11. 2006.