Politologija
Politologija ili politička nauka, društvena nauka koja proučava politiku, političke pojave, institucije, vrednosti, ideje, aktere i procese. Ovo podrazumeva izučavanje ustrojstva i dešavanja, procesa u vladi ili bilo kom istovrsnom sistemu koji pokušava da ostvari bezbednost, pravičnost i društveni konsenzus, odn. da dokine brojna društvena pitanja i upravlja širokim spektrom društvenih resursa. U skladu sa tim, politolozi (Politički naučnici) proučavaju i društvene institucije poput korporacija, sindikata, crkve, i drugih organizacija čija se ustrojstva i procesi prožimaju i međusobno dejstvuju sa vladinim.
Pojam "političke nauke" iskovao je, 1880. godine, Herbert Baxter Adams (Herber Bekster Adams), profesor istorije na univerzitetu "Džon Hopkins" (Johns Hopkins University).
Struka[uredi | uredi kod]
Politički naučnici proučavaju preraspodelu i prenos moći u donošenju odluka. Zbog veoma složenih odnosa i čestog sukoba interesa, u političkim naukama često se pojavljuju primenjeni slučajevi teorije igara.
Političke nauke pokušavaju da razviju i unaprede kako pozitivne teze, analizom politike, tako i normativne teze, donošenjem svojstvenih političkih preporuka. Proučavanjem mnogih činilaca, uključujući stabilnost, pravdu, materijalno blagostanje i mir, politolozi ocenjuju uspešnost vlasti i njenih pojedinih politika. Dok su istoričari okrenuti unazad, sa željom da otkriju i objasne prošlost, politolozi pokušavaju da razjasne politiku današnjice i predvide politiku sutrašnjice.
Predmet političke nauke dodatno je usložnjen čestim angažovanjem političkih naučnika u političkim procesima, zato što njihova nauka obezbeđuje polazišta i okvire drugim komentatorima političkih procesa, novinarima, interesnim grupama, političarima i biračima (vidi biračko telo), za analizu društvenih pitanja i odabir mogućih rešenja. Politolozi su često savetnici političarima a ponekad se i sami, poput političara, bore za vlast.
Oblasti političkih nauka[uredi | uredi kod]
Uporedna/komparativna politika (Comparative government) bavi se poređenjem raznih oblika vladavine u različitim okruženjima. Međunarodni odnosi usredsređuju se na proučavanje dinamike odnosa između država. Složena međuigra ekonomskih i političkih opcija predmet je izučavanja političke ekonomije, u kojoj se prepliću ekonomske i političke nauke.
U SAD, politolozi posmatraju i izučavaju veoma veliki broj podataka, uključujući izbore, javno mnenje (o pitanjima koja se rasprostiru od socijale do spoljne politike), ulogu institucija (delatnosti Kongresa, balansu moći unutar Kongresa, na koji način i u kojim slučajevima deluje Vrhovni sud Supreme Court, i dr.).
Teme[uredi | uredi kod]
- Međunarodni odnosi
- Političke nauke (Generalno)
- Političke teorije
- Teorije o državi (uređenju)
- Apsolutizam
- Anarhizam
- Anarho-kapitalizam
- Anarho-komunizam
- Kapitalizam
- Komunizam
- Konzervativizam
- Kripto-anarhizam
- Demokratija
- Despotizam
- Diktatura
- Eudemonizam
- Fašizam
- Liberalizam
- Libertarijanizam
- Libertarijanski socijalizam
- Kinizam
- Marksizam
- Minarhizam
- Monarhija
- Nacionalizam
- Nacizam
- Nenasilje
- Oligarhija
- Patriotizam
- Populizam
- Radikalno centristička politika
- Republikanstvo
- Socijalizam
- Suverenitet
- Sindikalizam/Anarho-sindikalizam
- Totalitarizam
- Ideologije zasnovane na polu
- Politička filozofija
- Politikologija religije
- Teorije političkog ponašanja
- Politički teoretičari
- Teorije o državi (uređenju)
- Država
- Oblici vladavine
- Politički entiteti
- Tri grane vlasti
- Politička stranka
- Pravo
- Izbori
- Uloge
- Razno
