Tomo Kuruzović
| Tomo Kuruzović | |
|---|---|
| glumac | |
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Tomo Kuruzović 18. oktobar 1930. Sarajevo |
| Smrt | 2. avgust 2017. Beograd |
| Profesionalne informacije | |
| Zanimanje | glumac |
Tomo Kuruzović (Sarajevo, 18. oktobar 1930[1]) je srpski pozorišni, filmski, TV glumac, režiser i književnik.
Život[uredi | uredi kod]
Rođen je 1930. na Bistriku iznad Principovog mosta u Sarajevu.[2] Oba roditelja su mu iz Banje Luke.[2] I otac i majka su radili u pozorištu, otac kao pozorišni frizer, vlasuljar i šminker, a majka kao krojačica.[3][4] Po završetku rata je 1948. završio Učiteljsku školu, nakon čega se zapošljava kao učitelj i upravnik škole u Čarakovu kod Prijedora.[3] U Beograd je stigao 1949.[2] Iste godine se upisuje na Akademiju za pozorište i film (FDU) u klasi prof. Joze Laurenčića.[3] Akademiju za pozorište i film je završio 1953, a diplomirao 1957.[3] U periodu od 1953. do 1957. vanredno je studirao jugoslovensku književnost na Filozofskom fakultetu u Sarajevu.[3] Od 1961. do 1966. je vanredno studirao režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, prvo u klasi Vjekoslava Afrića (1961), a zatim u klasi prof. dr Huga Klajna (1962-1966).[3] Kako su mu majka i otac radili u pozorištu, od svoje pete godine je igrao dječije uloge.[3] U Jugoslovenskom dramskom pozorištu je počeo da nastupa dok je studirao glumu.[3] Prvi glumački angažman je dobio u Sarajevu (1953-1961).[3] Jedan je od osnivača Malog pozorišta u Sarajevu (Teatar 55).[3] U Beograd ponovo dolazi 1961, gdje dobija angažman u Savremenom dramskom pozorištu (Beogradsko dramsko pozorište).[3] Osnivač je alternativnog pozorišta „Sunce“ u novobeogradskom bloku 45, gdje je radio kao upravnik.[3] Osnivač je studija „Tajne glume“ pri „Đuro Salaj“ AD u Beogradu, gdje je radio kao profesor.[3]
Član je Udruženja dramskih umetnika Srbije, Udruženja dramskih pisaca Srbije i Udruženja filmskih glumaca Srbije.[3] Nastupao je u Beogradskom dramskom pozorištu sve dok nije penzionisan.[4]
Ženio se dva puta.[4] Iz prvog braka ima ćerku Sanju, a iz drugog braka sa kostimografkinjom Mirjanom Čiplić sina Aleksandra Kuruzovića koji se bavi slikarstvom.[4] Živi u Beogradu.
Priznanja[uredi | uredi kod]
- Zlatni beočug, za trajni doprinos kulturi Beograda (2009)
- Zlatna plaketa grada Beograda (1984)
- Glumac godine, Zmajeve dečije igre (1984)
- Ordena rada sa zlatnim vijencem (1984)
- „Mermer i zvuci”, priznanje za režiju i glumačku kreaciju predstave „Petorica pod barjakom”. Aranđelovac (1976)
- Srebrna kolajna, Drugi festivalu monodrame i pantomime u Zemunu (1974)
- Šestoaprilska nagrada za umjetnost, Sarajevo (1957)
Djela[uredi | uredi kod]
- Roman bez romana (drama), Vršac (1984)
- Svedok Glume (roman), Beograd (2003) ISBN 86-83465-02-0
- On meni - Ja njemu (poema), Beograd (2008) ISBN 978-86-82273-14-1
- Dvopev (zbirka pesama - Toma Kuruzović, Dragan Despot Đorđeviđ), Kučevo (2008) ISBN 978-86-910187-2-6
- Kroz priče i razgovore (biografija, Mirjana Čiplić Kuruzović), Beograd (2018) ISBN 978-86-81316-01-6
- Branko po Tomi (roman), Beograd (2019) ISBN 978-86-81316-03-0
Režija[uredi | uredi kod]
Napravio je preko 40 režija i veći broj pozorišnih komada.[3] Dramatizirao je i adaptirao djela Petra Kočića, Branka Ćopića, Koste Trifkovića, Meše Selimovića, Jovana Sterije Popovića.[3]
Pozorišne uloge[uredi | uredi kod]
Jedna od njegovih najzapaženijih adaptacija i dramatizacija je monodrama Petar Pepo Bandić (Branko Ćopić), koju je sam tumačio.[3]
- Petar Pepo Bandić (Petar Pepo Bandić)
- Nikoletina Bursać (Nikoletina Bursać)
- Dundo Maroje (Pomet)
- Bećarac (Seljo)
Uloge na filmu[uredi | uredi kod]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ „Vremeplov (18. oktobar 2011)” (sr). Radio-televizija Srbije. 18. 10. 2011.. Pristupljeno 6. 3. 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Balkanskom ulicom: Toma Kuruzović” (sr). Radio-televizija Srbije. 18. 1. 2009.. Pristupljeno 6. 3. 2012.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 Pozorišne i TV drame, Radomir Putnik, Festival monodrame i pantomime Zemun, Makri Komerc Zemun, Beograd (2006)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „Tomo Kuruzović svedok glume” (sr). Ilustrovana Politika. Arhivirano iz originala na datum 2012-05-01. Pristupljeno 6. 3. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- Ilustrovana Politika: Tomo Kuruzović svedok glume Arhivirano 2012-05-01 na Wayback Machine-u (sh)
- Tomo Kuruzović na sajtu IMDb
