The Man Who Laughs
Za ostale upotrebe, v. Čovjek koji se smije (razvrstavanje).
| The Man Who Laughs | |
|---|---|
 Kino-poster | |
| Režija | Paul Leni |
| Producent | Paul Kohner |
| Scenario | J. Grubb Alexander Walter Anthony Mary McLean Charles E. Whittaker |
| Predložak | L'Homme qui rit; autor: Victor Hugo |
| Uloge | Mary Philbin Conrad Veidt Brandon Hurst Olga V. Baklanova Cesare Gravina Stuart Holmes Samuel de Grasse George Siegmann Josephine Crowell |
| Muzika | William Axt Sam Perry Erno Rapee |
| Fotografija | Gilbert Warrenton |
| Montaža | Edward L. Cahn Maurice Pivar |
| Studio | Universal Pictures |
| Distribucija | Universal Pictures |
| Datum(i) premijere | 27. 4. 1928 (New York)
|
| Trajanje | 110 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | nijemi engleski međutitlovi |
| Budžet | 1 mil. US$ |
The Man Who Laughs (sh. Čovjek koji se smije) je američki crno-bijeli nijemi film snimljen 1928. u režiji Paula Lenija. Iako se ponekad navodi kao horor, po žanru je u stvari kostimirana melodrama, a temelji se na romanu francuskog književnika Victora Hugoa. Radnja je smještena u Englesku na prijelazu iz 17. u 18. vijek, a protagonist, čiji lik tumači Conrad Veidt je putujući zabavljač kome je kao djetetu lice namjerno unakaženo tako da stalno na njemu "nosi" groteskni "osmjeh".
The Man Who Laughs je predstavljao jedan od najskupljih i najambicioznijih projekata Universal, čiji je šef Carl Laemmle nastojao ponoviti uspjeh sličnih gotskih melodrama kao što su The Hunchback of Notre-Dame i Phantom of the Opera. Laemmle je bio duboko impresioniran njemačkim filmom Waxwork iz 1924. godine, pa je stoga za svoj film angažirao režisera Lenija, kao i glavnog glumca Conrada Veidta, nakon što je Lon Chaney, specijalist za uloge unakaženih likova, postao nedostupan zbog ugovora s MGM-om. Laemmle je filmu, za razliku od predloška, dodao i hepi end. Film je, međutim, morao čekati godinu dana na distribuciju, jer je Universal odlučio na njega nadodati zvučnu podlogu (muziku, efekte) preko sistema Movietone. Kritika ispočetka nije bila sklona filmu, ali je kasnije postao zanimljiv historičarima stripa nakon što je Bob Kane priznao da mu je upravo Veidtov nastup poslužio kao inspiracija za stvaranje lika Jokera u filmovima o Batmanu.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- The Man Who Laughs na sajtu IMDb
- The Man Who Laughs na AllRovi-u
- The Man Who Laughs na Rotten Tomatoes-u (en)
- The Man Who Laughs na filmskoj bazi podataka TCM
- The Man Who Laughs at Virtual History
