Svein Knutsson
Za njegovog istoimenog djeda koji je također bio kralj Norveške, vidite članak Sven I Rašljobradi.| Svein Knutsson | |
|---|---|
| Vladavina | 1030 – 1035 |
| Prethodnik | Knut I |
| Nasljednik | Magnus I |
| su-kralj regent |
Knut I Ælfgifu |
| Kuća | Kuća Knýtlinga |
| Otac | Knut Veliki |
| Majka | Ælfgifu od Northamptona |
| Rođen/a | cca. 1016 |
| Umro/la | 1035 Danska |
| Religija | rimokatolik |
Svein Knutsson (staronrodijski: Sveinn Knútsson; cca. 1016–1035/6), također poznat i po matronimu Sveinn Alfífuson, bio je kratkotrajni norveški kralj koji je vladao od 1029/30. do 1035.
Bio je sin dansko-engleskog kralja Knuta Velikog i njegove prve supruge, mercijske plemkinje Aedgifu od Northamptona. Samo godinu dana nakon Sveinovog rođenja, otac mu se ponovno oženio, ovog puta za bivšu englesku kraljicu Emmu od Normandije. Historičari, međutim, nisu pronašli nikakve dokaze da se Knut od Aedgifu razveo ili je odbacio; pretpostavlja se da je Knut, iako formalno kršćanin, jednostavno ignorirao kršćanska pravila o zabrani bigamije te se držao poligamističkih običaja svojih poganskih predaka.
Kada je godine 1028. iz tadašnje Norveške protjeran kralj Olaf II Sveti, jedan od glavnih Knutovih suparnika, Knut je tamo poslao Haakona Eirikssona, norveškog plemića koji je zavladao kao Knutov vazalni kralj. Međutim, već sljedeće godine je Haakon stradao u brodolomu; Knut je 1030. kao zamjenu poslao svog sina Sveina te njegovu majku koja je trebala služiti kao regent. Ispočetka je uživao podrškog plemstva i naroda, čija je vojska iste godine kod Stiklestada ubila Olafa pri pokušaju da se vrati na prijestolje. Podrška dansko-engleskim vladarima se, međutim, brzo istopila, što se obično tumači nametanjem izuzetno strogih zakona temeljem kojih se Norvežanima masovno konfiscirala zemlja i imovina. Nekoliko godina akumulirano nezadovoljstvo je svoj vrhunac imalo nedugo nakon Knutove smrti 1035. Tada su Norvežani iz izgnanstva pozvali princa Magnusa i proglasili ga svojim kraljem; ostavši bez očeve podrške, Magnus je s majkom bio prisiljen bježati u Dansku, gdje je i umro.
Izvori[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
- Gade, Kari (trans.) (2000) Morkinskinna: The Earliest Icelandic Chronicle of the Norwegian Kings (1030-1157) (Cornell University Press) ISBN 978-0-8014-3694-9
- Hollander, Lee (trans.) (2002) Heimskringla: History of the Kings of Norway (University of Texas Press) ISBN 978-0-292-73061-8
- Jones, Gwyn (2001) A History of the Vikings (Oxford Univ. Press) ISBN 978-0-19-280134-0
- Sephton, John (trans.) (1895) The Saga of King Olaf Tryggwason (Kessinger Publishing, LLC) ISBN 978-1-116-79637-7
| Kraljevske titule | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Knut Veliki (de jure) |
kralj Norveške 1030–1035 Knut Veliki |
Slijedi: Magnus Dobri |
| Prethodi: Hákon Eiríksson (de facto) | ||