Skopsko krajište
| Skopsko krajište Skopsko—bosansko krajište | |||||||
| |||||||
| Geografija | |||||||
| Kontinent | Evropa | ||||||
| Regija | Balkan | ||||||
| Zemlja | Osmansko carstvo | ||||||
| Prestonica | Skoplje | ||||||
| Društvo | |||||||
| Zvanični jezici | turski, govorni jezik: srpski | ||||||
| Religija | Pravoslavlje, islam | ||||||
| Vladavina | |||||||
| Oblik vladavine | Begovat | ||||||
| Osnivanje | 1392. | ||||||
| Prestanak | 16. vek | ||||||
| Status | Bivša pokrajina | ||||||
| Događaji | |||||||
| Prethodnici i naslednici | |||||||
| Prethodile su: | Nasledile su: | ||||||
| [[Datoteka:|22x20px|border]] | 
| ||||||
| [[Datoteka:|22x20px|border]] | 
| ||||||
| Portal:Istorija | |||||||
Skopsko krajište (Skopsko—bosansko krajište) je bila privremena administrativna jedinica Osmanskog carstva.
Istorija[uredi | uredi kod]
Osnovano je 1392. nakon osmanskog osvajanja Skoplja od srpskog oblasnog gospodara Vuka Brankovića. Posle sloma Vuka Brankovića 1396. godine, na prostoru njegove oblasti je postojala neka vrsta srpsko-turskog dvovlašća sve do 1455. godine, kada su Turci konačno u potpunosti potčinili ove krajeve. Za to vreme, pored Skoplja, osmanska vojska je imala svoju posadu u starom utvrđenju Zvečan na Ibru i utvrđenju Jeleč kraj Novog Pazara (ondašnje naselje Trgovište), a kadija je bio smešten u rudarskom mestu Gluhavica. Upravnici Skopskog krajišta bili su sultanovi zastupnici prema zapadu i nadzirali su susedne hrišćanske vazalne vladare. Kontrolisali su put prema Sjenici, Prijepolju i dalje prema Bosni.
Prvi upravnik krajišta bio je osvajač Skoplja Saruhanli paša Jigit-beg, u srpskim i dubrovačkim izvorima nazivan Pašait. Nasledio ga je sin Ishak koji je znatno proširio teritoriju krajišta i ojačao turski uticaj u Bosni. Godine 1448. kada je Ishakov sin Isa uspostavio stalnu vlast u srednjovekovnoj župi Vrhbosni, krajište je dostiglo najveći obim, a od tada se naziva još i Skopsko—bosansko krajište.
Krajište se sastojalo od više vilajeta. Termin vilajet se tada kosristio za niže upravne oblasti, da bi u narednim vekovima dobio drugačije značenje, od kada se koristi za upravne oblasti najvišeg nivoa u Osmanskom carstvu (pašaluke). Sredinom 15. veka krajište je obuhvatalo sledeće vilajete: Skoplje, Kalkandelen (Tetovo), Gornji i Donji Debar, Dugo Brdo, Reka, Čemernica, Veles, Prilep, Bitolj, Kičevo, Paštrik, Vlk, Priština, Zvečan, Jeleč, Ras, Sjenica, Nikšići (Vlasi Nikšići) i Hodidjed.
Nakon osmanskog osvajanja Kraljevine Bosne 1463. osnovan je Bosanski sandžak, čime je teritorija krajišta znatno umanjena.
Upravnici krajišta:
- Saruhanli paša Jigit-beg (Pašait) (1392–1414),
- Ishak-beg (1414–1439),
- Himeti-Zade Nesuh-beg (1439—1454),
- Isa-beg Isaković (1454—1463).
Literatura[uredi | uredi kod]
Šabanović, H. (1964) Krajište Isa-bega Ishakovića - zbirni katastarski popis iz 1455. Sarajevo: Orijentalni institut