Sinajska arhiepiskopija
Sinajska arhiepiskopija
| |
Manastir Svete Katarine na Sinaju | |
| Osnovne informacije | |
|---|---|
| Autonomija | 640 — de fakto 1575 — od Carigradske patrijaršije |
| Kanonsko priznanje | Kanonski priznata |
| Predstojatelj | Arhiepiskop sinajski Damjan |
| Sjedište | Manastir Svete Katarine |
| Rezidencija predstojatelja | Kairo |
| Kanonska jurisdikcija | Manastir Svete Katarine |
| Bogoslužbeni jezik | Grčki jezik |
| Kalendar | Julijanski kalendar |
| Broj | |
| Episkopa | 1 |
| Eparhija | 1 |
| Manastira | 1 (+5 skitova) |
| Monaha i monahinja | 56 |
| Vjernika | oko 900 |
| Zvanična stranica | www.sinaimonastery.com |
Sinajska arhiepiskopija je autonomna crkva pod jurisdikcijom Jerusalimske pravoslavne crkve.
Istorija[uredi | uredi kod]
O drevnosti Sinajske arhiepikopije govore materijalni Halkidonskog sabora gdje se u „činu mitropolije i arhiepiskopije apostolskog prestola Svetog Grada“ na 24. mjestu spominje arhiepiskopija „Sinajske gore“. Peti vaseljenski sabor je ubrojao Sinajsku arhiepiskopiju u rang autokefalnih crkava, zbog privilegija koje je dao imperator Justinijan manastiru Svete Katarine. Godine 681, kada je episkop faranski bio lišen katedre zbog jeresi monotelitizma, episkopska katedra je bila prenesena u manastir Svete Katarine i njen iguman je postao episkop Farana, a kasnije pod njegovu jurisdikciju je prešla i eparhija Rajto (Raifa). Početkom 8. vijeka, svi hrišćani Sinajskog poluostrva su se nalazili pod jurisdikcijom sinajskog arhiepiskopa.
Rukopoloženje sinajskog arhiepiskopa od 7. vijeka vrši jerusalimski patrijarh, čije se ime uvijek prvo spominje na bogosluženjima. Manastir Svete Katarine je potpao pod njegovu jurisdikciju 640. godine nakon osvajanja Egipta od strane muslimana što je dovelo do poteškoća u međusobnim odnosima sa Carigradskom patrijaršijom. Zvanično je autonomija od Carigradske patrijaršije bila dobijena tek 1575, a potvrđena 1782. godine.
Ustrojstvo[uredi | uredi kod]
Danas, na čelu Sinajske arhiepiskopije se nalazi visokopreosvećeni Damjan (Samartzis) sa titulom „arhiepiskop sinajski, faranski i raifski“. On je istovremeno i iguman manastira Svete Katarine.
Sinajska crkva se sastoji iz manastira Svete Katarine na Sinaju i mnogih podvorja. Tri podvorja se nalaze u Egiptu, a 14 je van njega: 9 u Grčkoj, 3 na Kipru, 1 u Libanu i 1 u Turskoj (Istanbul). Najveće podvorje je podvorje „Džuvani“ na Kipru, iz kojeg su poticali mnogi sinajski arhiepiskopi. U 19. i početkom 20. vijeka postojala su takođe podvorja u Besarabiji i Ruskoj Imperiji — u Kijevu i Tbilisiju.
Sinajska arhiepiskopija ima ukupno 900 članova (podaci iz 1986).