Popis patrijarha Antiohije
Patrijarh Antiohije je jedan od prvotnih patrijarha u doba ranog kršćanstva, koji je predsjedao biskupima Sirije, Palestine, Armenije, Gruzije i Mezopotamije.[1]
Patrijarsi Antiohije[uredi | uredi kod]
- Petar Apostol (cca. 37 – cca. 53)
- Evodije (cca. 53 – cca. 69)
- Ignjatije (cca. 70 – cca. 107), koji je postao mučenikom za vrijeme cara Trajana. Njegovih sedam ne-kanonskih poslanica se smatra jedinstvenim izvorom podataka o ranoj Crkvi
- Heron (107–127)
- Kornelije (127–154)
- Eros (154–169)
- Teofil (cca. 169 – cca. 182)
- Maksim I (182–191)
- Serapion (191–211)
- Asklepijad Ispovjednik (211–220)
- Filet (220–231)
- Zebin (231–237)
- Babila Mučenik (237 – cca. 250), koji je, prema Nikeforu [2], postao mučenik u doba cara Decije.
- Fabije (253–256)
- Demetrije (cca. 256 – nepoznato), koga su zarobili Perzijanci pod Šapurom
- Pavle iz Samosate (260–268), koga je podržavala Zenobia, svrgnut od cara Aurelijana; u Pavlovo vrijeme Lukijan iz Antiohije je bio vođa Antiohijske katehetičke škole[3]
- Domno I (268/9–273/4) koga je podržavao car Aurelijan
- Timej (273/4–282)
- Kiril I (283–303)
- Tiran (304–314)
- Vitalis (314–320)
- Filogon (320–323)
- Eustatije (324–330), bivši biskup Bereje, gorljivi protivnik arijanstva; bio je svrgnut 327. i prognan 329. Međutim, sljedbenici Nikejskog simbola vjere su ga smatrali legitimnim biskupom do smrti.
- Paulin (330, šest mjeseci), bivši biskup Tira, polu-arijanac iz prijatelj Euzebija iz Cezareje
- Eulalije (331–332)
- Eufronije (332–333)
- Flacil ili Facelije (333–342), u čije vrijeme je značajno nadograđena crkva u Antiohiji, prema Nikeforu.
- Stefan I (342–344), arijanac i protivnik Atanazija iz Aleksadnrije, svrgnut 344.
- Leontije Eunuh (344–358), arijanac
- Eudoksije (358–359), bivši biskup Germanicije, kasnije (360–370) biskup Konstantinopola, homejac
- Ananije (359), odmah svrgnut
- Meletije (360—361), polu-arijanac, svrgnut u doba cara Valensa zbog homeousijanskih pogleda
Ovo svrgnuće je dovelo do Meletijske šizme, koja je proizvela nekoliko suprotstavljenih grupa i pretendenata na patrijaršiju Antiohije:
|
|
Najveća od svih grupa, okupljena oko svrgnutog biskupa Meletija. Približavala se usvajanju Nikejskog simbola vjere i sudjelovala u Carigradskom saboru, ali je nisu priznali ni Aleksandrija ni Rim:
|
Sljedbenici Eustatija, koji su se strogo držali Nikejskog simbola vjere, izabrali su sljedeće biskupe, koji su priznati od biskupa Aleksandrije i Rima:
Nakon njegove smrti eustatijanci nisu izabrali nove biskupe. Godine 399. su izgubili priznanje Aleksandrije i Rima, ali ostali u šizmi do 415. |
|
- Teodot (417–428) (alternativno 420–429)
- Jovan I (428–442), osudio Prvi efeški sabor u nestorijanskoj kontroverzi
- Domno II (442–449), svrgnut od Drugog efeškog sabora.
- Maksim II (449–455), imenovan od cara Teodozija II, prihvatio Halkedonski sabor, svrgnut pod nejasnim okolnostima.
- Vasil od Antiohije (456–458), halkedonac
- Akatije od Antiohije (458–461), halkedonac
- Martirije (461–469), halkedonac, svrgnuo ga general Zenon
- Petar Knafej (469/470-471), ne-halkedonac, imenovao ga general Zenon, svrgnuo ga car Lav I
- Julijan (471–476), halkedonac, prognao ga Petar Žljebač
- Petar Žljebač (476), ne-halkedonac, postavio ga uzurpator Bazilisk, prognao car Zenon
- Jovan II Kodonat (476–477), ne-halkedonac, koji je nakon samo tri mjeseca prognan
- Stefan II (477–479), halkedonac
- Kalandion (479–485), halkedonac, protivio se Henotikonu, prognao ga Zenon, zamijenio ga Petar Žljebač
- Petar Žljebač (485–488), ne-halkedonac, ponovno ga postavio car Zenon, osuđen iste godine (485) od sinoda u Rimu
- Paladije (488–498), halkedonac, prihvatio Henotikon,
- Flavijan II (498–512), halkedonac, prihvatio Henotikon, svrgnuo ga car Anastazije I.
- Sever (512–518), ne-halkedonac, imenovao ga car Anatazije I, svrgnuo ga car Justin I.
- Pavle Jevrej (518–521), halkedonac
- Eufraziuje (521–528), halkedonac[4]
- Efrem od Amida (528–546), halkedonac
Sirijski ne-halkedonaci priznaju Severa kao posljednjeg legitimnog patrijarha sve do njegove smrti 538. Godine 544. je nehalkedonski vođa Jakov Baradej posvetio Sergija od Tele kao biskupa Antihije, stvorivši posljednju šizmu između Sirijske pravoslavne crkve i Bizantske pravoslavne crkve.
Kasniji patrijarsi[uredi | uredi kod]
Za kasnije patrijarhe Antiohije, v.
- Popis grčkih pravoslavnih patrijarha Antiohije, (518. do danas)
- Popis melkitskih grkokatoličkih patrijarha Antiohije (1724 do danas)
- Popis sirijskih pravoslavnih patrijarha Antiohije (518. do danas)
- Popis latinskih patrijarha Antiohije (1098 - 1964, kada je položaj ukinut)
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Walter Bauer, Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, 2ed., 1979
- ↑ de Boor, Carl, ed. (1880). Nicephori Archiepiscopi Constantinopolitani Opuscula Historica. Teubner (Leipzig, repr. NY, Arno Press, 1975) pp.129–132. ISBN 0-405-07177-9.
- ↑ Suda On Line, Adler number: lambda, 685, retrieved 27 December 2008.
- ↑ Evagrius of Antioch, Hist. Eccles. 4.5, "he was crushed in an earthquake that destroyed the city in the seventh year, tenth month of the reign of Justin." However, Evagrius' date was wrong. See footnote in reference