Operacija Dunavski vilenjak
| Operacija Dunavski vilenjak | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Drugog svetskog rata | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Nacistička Nemačka |
 Rumunija Sovjetski Savez | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Paul Zib | |||||||
Operacija Dunavski Vilenjak je predstavljala neuspešan pokušaj proboja oko 200 patrolnih čamaca, sanitetskih brodova i barži nemačke crnomorske flote Dunavom od Crnog mora do Beograda u septembru 1944. godine.
Kada je u leto 1944. Crvena armija slomila nemački otpor u Besarabiji i Rumunija prešla na stranu anti-hitlerovske koalicije, situacija za nemačku crnomorsku flotu je postala očajna. Zato su pokušali da izvrše proboj, uz pratnju borbene grupe Re na južnoj obali Dunava i 92. motorizovane grenadirske brigade sa rumunske strane. U pokušaju povlačanja, deo nemačke flote pod komandom kontra-admirala Paula Ziba, je ie imao velike gubitke i stotine poginulih protiv Rumuna kod Černavode i Kalafata. Kada su stigli do Đerdapske klisure, uvideli su da je dalji proboj nemoguć. Odluka da se flota potopi je donesena jer su Sovjeti stigli do Dunava. Potapanje je vršeno 7. septembra kod Prahova i 14. i 16/17. septembra kod Brze Palanke.
Nekoliko brodova je izvađeno posle rata i služili su u rečnoj flotili JNA. Međutim, većina brodova sa neeksplodiranim eksplozivnim sredstvima još uvek leži na dnu Dunava i otežava plovidbu Dunavom u periodu niskog vodostaja.
