Oceanografija
Oceonagrafija
| |
|---|---|
 | |
Oceanografija ili okeanografija (sintagma od grčkih riječi ωκεανός / okean = ocean + γράφειν/grafein = pisati), također zvana oceanologija, je nauka o zemljinim oceanima i njihovih međusobno povezanih ekosistema te kemijskih i fizičkih procesa. Postoje pet glavnih područja unutar te nauke, ali je definicija jednostavna, ona je nauka o oceanima.
- biološka oceanografija ili pomorska biologija je nauka o oceanskim biotima i njihovim ekološkim interakcijama;
- kemijska oceanografija je nauka o kemiji oceana;
- geološka oceanografija ili pomorska geologija uključuje tektoniku ploča i ostale nauke o oceanskom dnu;
- meteorološka oceanografija se bavi pitanjem kako atmosfera i ocean međusobno djeluju unutar hidrosfere;
- i fizikalna geografija koja se bavi fizikalnim obilježjima oceana (kao što su valovi, struje te struktura temperature i slanoće).
Historija oceanografije[uredi | uredi kod]
Rana istraživanja oceana su bila ograničena na njegovu površinu i malobrojna stvorenja koja su ribari vadili u svojim mrežama. Međutim kada su Bougainville i Cook izveli svoja istraživanja u južnom Pacifiku u svojim su izvještajima spomenuli i mora koja su posjetili. James Clark Ross je poduzao 1840. prvo moderno mjerenje dubine mora, Charles Darwin je objavio radnju o grebenima i oblikovanju atola, ali ipak postojanje ogromne strmine iza kontinentalnih šelfova nije otkriveno sve do 1849. Mauryjeva Fizikalna geografija mora iz 1855. je bio prvi udžbenik iz oceanografije. Polaganje sjevernoatlantskog telegrafskog kabla potvrdilo je prisutnost srednjooceanskog hrpta.
Od sredine 19. vijeka kad su naučna društva prolazila kroz poplavu novih terestričkih botaničkih i zooloških informacija, evropski historičari prirode počeli su osjećati nedostatak više nego anegdotskih znanja o oceanima. Počeci oceanografije kao kvantitativne nauke zapravo su započeli 1872. kada su Charles Wyville Thompson i John Murray (oceanograf) krenuli u Challenger ekspediciju (1872-76). Ubrzo su ostali evropski i američki narodi poslali naučne ekspedicije (kao što su učinili mnogi privatni pojedinci i institucije), a osnovani su i instituti posvećeni proučavanju oceanografije. Četiri najvažnija u Sjedinjenim Državama jesu Oceanografski institut Scripps, Oceanografski institut Woods Hole, Opservatorij Lamont-Doherty, i Univerzitet washingtonske škole oceanografije. Najvažnija nova institucija u Britaniji jest Southamptonski oceanografski centar.
Prva međunarodna oceanografska organizacija stvorena je 1901. pod imenom Međunarodno vijeće za istraživanje mora. 1921. godine u Monaku je osnovan Međunarodni hidrografski ured (IHB). Kasnije je 1966. Kongres SAD-a stvorio Nacionalni savjet za pomorska bogatstva i tehnički razvoj u čijoj je nadležnosti bilo istraživanje i proučavanje svih aspekata oceanografije. Također je omogućio da Nacionalni naučni zavod novčano podupre ljude koji su obavljali ta proučavanja na polju oceanografije.
