Numantinski rat
.jpg)
Numantinski rat je naziv za oružani sukob, odnosno oružane sukobe koji su se između 155. pne. i 133. pne. vodili između Rimske Republike na jednoj, te keltiberskih plemena doline Ebra na drugoj strani. Historičari ga dijele u nekoliko različitih faza, ali ga smatraju dijelom keltiberskih ratova, odnosno rimskog osvajanja Hispanije. Prva faza, koja je trajala od 155. pne. do 150. pne. se naziva Drugi keltiberski ili Prvi numantinski rat. U njoj su se pobunili Keltiberi u dolini rijeke Douro. Njih je, koristeći prevaru, uspio poubijati i prodati u roblje rimski vojskovođa Sulpicije Galba, dok se dio – poznat kao Arevaci – priključio Luzitancima koji su pod vodstvom Virijata vodili luzitanski rat.
Druga faza je započela 143. pne. i s prekidima trajala do 133. pne. Ona se naziva Drugi numantinski ili Treći keltiberski rat. Ime je dobila po Numanciji koja je bila glavno žarište ustanka. Rimljani su je nekoliko puta pokušavali osvojiti, trpeći pri tome niz poraza. Na kraju je to uspjelo Scipionu Emilijanu nakon dugotrajne opsade. Nakon toga je na duže vrijeme u Hispaniji zavladao mir, a rimska vlast bila konsolidirana.
Izvori[uredi | uredi kod]
- Davis, Paul K. Besieged: 100 Great Sieges from Jericho to Sarajevo. Oxford University Press, 2001.
- Wintle, Justin. The Rough Guide History of Spain. Rough Guides: Spain, 2003.
- Encyclopaedia Romana: The Celtiberian War and Numantia.
- Djela čiji je autor Theodor Mommsen na Projektu Gutenberg The History of Rome, Book IV