Nikanor (Popović)
- Za ime vidjeti članak: Nikanor
| Nikanor (Popović) | |
|---|---|
| episkop temišvarski | |
| Crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Dijeceza | Temišvarska eparhija |
| Ustoličen | 1891. |
| Stolovanje završilo | 22. VII. 1901. |
| Osobni detalji | |
| Ime po rođenju | Svetozar Popović |
| Rođenje | 1831. Kišfaluba, Baranja, Austrijsko Carstvo (danas Branjina u Hrvatskoj) |
| Smrt | 22. VII. 1901. (dob: 69–70) Temišvar, Austrougarska (danas u Rumuniji) |
| Sahranjen | temišvarsko srpsko groblje |
| Profesija | profesor, sveštenik, monah, episkop |
| Alma mater | Bogoslovija u Sremskim Karlovcima |
Nikanor (Popović), svjetovno ime Svetozar (Kišfaluba /Branjina/, 1831. - Temišvar, 22. VII. 1901), episkop temišvarski (1891-1901).
Školovanje[uredi | uredi kod]
Rođen je u učiteljskoj porodici kao Svetozar Popović. Otac mu je rano postao udovac i kad se zamonašio, postao je starješina manastira Privine glave. Svetozar Popović je nižu gimnaziju završio u Vrbasu, a višu u Pešti, gdje je završio i pravne nauke. Bogosloviju je završio u Sremskim Karlovcima.
Sveštenički rad[uredi | uredi kod]
Od 1860. do 1862. bio je profesor Karlovačke gimnazije, a od 1962. do 1890. parohijski sveštenik u Bačincima i Čurugu, vršeći u isto vrijeme i dužnost okružnog protoprezvitera žabaljskog.
Monaški život[uredi | uredi kod]
Zamonašen je 25. IX. 1890. u manastiru Grgetegu od arhimandrita Ilariona (Ruvarca), dobivši ime Nikanor. Pošto je kraće vrijeme bio starješina manastira Šišatovca, premješten je za nastojatelja manastira Beočina, a potom proizveden u čin protosinđela na Cveti 1891.
Episkopstvo[uredi | uredi kod]
Poslije izbora za episkopa temišvarskog proizveden je za arhimandrita 20. X. 1891. Za episkopa temišvarskog hirotonisan je u sremskokarlovačkoj Sabornoj crkvi od patrijarha Georgija (Brankovića), episkopa vršačkog Nektarija (Dimitrijevića) i pakračkog Mirona (Nikolića). Sahranjen je na temišvarskom srpskom groblju.
Izvori[uredi | uredi kod]
- Сава, епископ шумадијски: "Српски јерарси Arhivirano 2013-12-02 na Wayback Machine-u", Beograd - Podgorica - Kragujevac, 1996.
- mr Drago Njegovan: "Znameniti Srbi iz Baranje (od početka XVI. do sredine XX. veka)", u "Međunarodni naučni skup Srbi u istočnoj Hrvatskoj", Osijek, 2003, str. 129-140.