Momčilo D. Savić

Momčilo D. Savić (Ćuprija, 1921––2008, Beograd) lingvist, historičar jezika, balkanolog, prevodilac, redovni profesor Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Jedan od osnivača Katedre za italijanski jezik i književnost. Zaslužan italijanist, romanist, rumunist i balkanolog. Prvi univerzitetski profesor italijanskog jezika rođen u Srbiji.

Život

Osnovnu školu i gimnaziju završio u Ćupriji, 1939. upisao se na Odsek za romanistiku Filozofskog fakulteta u Beogradu i na njemu diplomirao 1947. italijanski jezik i književnost. U Seminaru za italijanski jezik i književnost radi od 1954. godine. Doktorirao 1962. godine odbranivši rad Iskazivanje posteriornosti pomoću kondicionala prostog i kondicionala sadašnjeg u italijanskom jeziku od najstarijih vremena do danas. Za docenta je izabran 1964., vanrednog profesora 1970., a od 1973. do odlaska u penziju 1987. radio je kao redovni profesor za Savremeni i staroitalijanski jezik. Na poslediplomskim studijama predavao je romansku filologiju više od trideset godina. Više puta biran je za upravnika Katedre za italijanski jezik i književnost Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu.

Delo

Bavio se sintaksom i semantikom glagola, sintaksom veznika i složene rečenice, historijskom gramatikom i jezičkim ispitivanjem Balkana pretežno u dijahronijskoj ravni (sintaksom i etimologijom). Zaslužan je romanist, rumunist i balkanolog. Dao je prvo istraživanje koje potanko ispituje prosti i složeni kondicional u službi futura prošlog u italijanskom jeziku. Njegova istraživanja u ovoj oblasti dala su nova tumačenja o poreklu te službe u italijanskom.

Bio je član uredništva naučnih časopisa Analele Societăţii de limba română din Voivodina (Pančevo) i Italica Belgradensia (Beograd). Objavljivao u Analima Filološkog fakulteta, Filološkom pregledu, kao i u časopisima Italica Belgradensia, Balcanica i dr.

Začeo je balkanologiju i mnogo se zauzimao za nju na Filološkom fakultetu u Beogradu. Aktivno sarađivao na mnogim naučnim skupovima u svetu. S Raduom Florom i drugima sastavio je Rumunsko-srpskohrvatski rečnik (Bukurešt–Vršac, 1969). Prevodio je Bokača, Aretina, Anibala Kara i dr.

Iz bibliografije

Knjige

• Temporalni kondicional u italijanskom jeziku, Beograd, 1966.
• Funcţiile de bazǎ ale aoristului sîrbocroat şi ale perfectului simplu românesc în lumina limbilor romanice ('Osnovne funkcije srpskohrvatskog aorista i rumunskog prostog perfekta u svetlosti romanskih i balkanskih jezika'), Libertatea, Pančevo, 1972.
• Staroitalijanski tekstovi (XIII i početak XIV veka) sa uvodnim beleškama, komentarom i rečnikom sa Srđanom Musićem i Sergejem Šlencom, Zavod za izdavanje udžbenika Socijalističke Republike Srbije, Beograd, 1966.

Prevodi

• Đovani Bokačo, Ljubavne ispovesti gospa Fjamete, Narodna knjiga, Beograd, 1958.
• Pijetro Aretino, Dvorska i druga posla, Nolit, Beograd, 1961.
• Vinčenco Arađo Ruiz, Antički Rim: panorama jedne civilizacije s Emilijom Bruneti i Mirom Bruneti, Vuk Karadžić — Prosveta — Mladinska knjiga, Beograd—Ljubljana, 1967.
• Antologija rumunske lirike XX veka s Ratomirom Markovićem i Raduom Florom, Nolit, Beograd, 1975.
• Đansiro Ferata, Antonio Gramši, Rad, Beograd, 1969.
• Federiko Šabo, Savremena Italija, Nolit, Beograd, 1978.