Mitrofan Šević
| Mitrofan (Šević) | |
|---|---|
| Datum rođenja | 14. avgust 1854. |
| Mesto rođenja | Novi Sad (Habzburška monarhija) |
| Datum smrti | januar 1918. |
| Mesto smrti | Novi Sad (Austrougarska) |
Mitrofan (svetovno Milan Šević; Novi Sad, 1/14. avgust 1854 — Novi Sad, januar 1918) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.
Svetovni život[uredi | uredi kod]
Milan Šević, u monaštvu Mitrofan, rođen je 14. avgusta 1854. u Novom Sadu, gde je završio osnovnu školu i Srpsku pravoslavnu veliku gimnaziju. Pravne nauke je studirao u Gracu i Zagrebu, a bogosloviju je završio u Sremskim Karlovcima 1879.
Za suplenta bogoslovskog zavoda u Zadru postavljen je 1880., a po položenom profesorskom ispitu, 1881., i za profesora. U ovom zavodu bio je i bibliotekar, a od 1885. do 1891. i rektor.
Na poziv patrijarha Georgija (Brankovića) prešao je početkom 1892. u Sremske Karlovce na položaj redovnog profesora bogoslovije. Kao profesor bogoslovije postavljen je za nastojatelja manastira Hopova i upravitelja Monaške škole u istom manastiru. Za nastojatelja manastira Krušedola premešten je 1898. godine.
Monaški život[uredi | uredi kod]
Milan Šević je zamonašen kao Mitrofan po činu odjejanija rjasi i kamilavki. Episkop dalmatinski Stefan (Knežević) ga je rukopoložio 21. aprila 1880. za đakona, a po prijemu male shime i za prezvitera 28. septembra 1881. Episkop dalmatinski Nikodim (Milaš) odlikovao ga je dostojanstvom sinđela, a patrijarh Georgije činom protosinđela, 1892. i arhimandrita 1895. godine.
Kao profesor bogoslovije bavio se vrlo uspešno naučnim radom. Obradio je sve arhijereje Karlovačke mitropolije, a objavio je samo odlomke o episkopima bačkim (Šematizam eparhije bačke za godinu 1897., Novi Sad 1897., X-XXXV), vršačkim (Šematizam Srpske pravoslavne eparhije vršačke za godinu 1898., Vršac 18999-25), a nepotpisano o episkopima budimskim (Prvi šematizam pravoslavne srpske eparhije budimske, Sr. Karlovci 1896, 1-8) i episkopima mohačkim i sigetskim (isto, 9). Preveo je i štampao Pravoslavno ispovedanje vere katoličanske i apostolske crkve istočne od Petra Mogile i Pravoslavno Dogmatičko Bogoslovije u dva dela od Makarija, mitropolita moskovskog.
Za episkopa bačkog posvetili su ga 16. jula 1899. patrijarh Georgije i episkopi pakrački Miron i budimski Lukijan. Zaslugom episkopa Mitrofana podignut je u Novom Sadu velelepni vladičanski dvor po projektu arhitekte Vladimira Nikolića, a saborna crkva je dobila ikonostas znamenitog srpskog slikara Paje Jovanovića prilikom njene spoljašnje i unutrašnje obnove, kojom prilikom je dobila sadašnji svoj izgled.
Kao retko human čovek, episkop Mitrofan je godinama pomagao u Novom Sadu školovanje siromašne dece.
Episkop Mitrofan umro je u Novom Sadu januara 1918. i sahranjen u kripti Saborne crkve, koju je on podigao za sahranjivanje episkopa bačkih.
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- Sava Vuković: Srpski jerarsi Arhivirano 2013-12-02 na Wayback Machine-u
- Zvanična stranica Eparhije bačke
| Prethodnik: German (Opačić) |
episkop bački 1899 — 1918. |
Nasljednik: Irinej (Ćirić) |