Međunarodna lenjinska škola

Međunarodna lenjinska škola (rus. Международная ленинская школа; skraćeno — MLŠ) je bila škola osnovana pri Kominterni, koja je služila za marksističko obrazovanje partijskog kadra iz zemalja Evrope i Amerike. Delovala je od 1926. do 1938. godine sa središtem u Moskvi.

Istorijat

Škola je osnovana 1926. godine odlukom Petog kongresa Kominterne za potrebe školovanja partijskih kadrova iz zemalja Evrope i Amerike. Imala je tri vrste kursa — „kratkoročni“, koji je trajao godinu dana; „viši“, koji je trajao dve godine i „dvogodišnju aspiraturu“. Predmeti koji su izučavani u školi su bili: politička ekonomija, dijalektistički i istorijski materijalizam, lenjinizam, istorija SKP(b), socijalistička izgradnja u SSSR i drugo. Predavači u školi su bili poznati teoretičari međunarodno radničkog pokreta. U periodu od 1926. do 1938. godine ovu školu je završilo oko 3.000 polaznika iz 59 zemalja. Prvi rektor škole je bio Nikolaj Buharin.

Među poznatijim polaznicima škole nalazili su se i kasniji komunistički lideri, kao npr. Vladislav Gomulka iz Poljske, Erih Honeker i Valter Ulbriht iz Istočne Nemačke i dr.

Jugoslovenski sektor

Ovu školu su pohađali i mnogi jugoslovenski komunisti, među kojima: Đuro Đaković, Josip Broz Tito, Blagoje Parović, Miloš Marković, Vladimir Čopić, Božidar Maslarić, Rodoljub Čolaković, Sreten Žujović, Milan Blagojević, Edvard Kardelj, Ivan Lavčević-Lučić, Ivan Gošnjak, Barica Debeljak, Anka Butorac, Zdenka Kidrič, Anka Gržetić, Vukica Mitrović, Julka Pibernik, Spasenija Cana Babović i dr.

Među predavačima na jugoslovenskom sektoru nalazili su se: Filip Filipović, Vladimir Čopić, Božidar Maslarić, Rodoljub Čolaković i dr.

1930-ih je rukovodilac jugoslavenskog sektora Međunarodne lenjinske škole bio Vilim Horvaj.

Povezano

• Komunistički univerzitet nacionalnih manjina Zapada
• Jugoslovenska politička emigracija u SSSR

Literatura

• Pregled Istorije Saveza komunista Jugoslavije. „Institut za izučavanje radničkog pokreta“, Beograd 1963. godina.