Kraljevina Dalmacija

Kraljevina Dalmacija Kraljevina Dalmacija Königreich Dalmatien Regno di Dalmazia Краљевина Далмација
Zastava
Kraljevina Dalmacija u sastavu          Austro-Ugarske
Status		bivša krunska zemlja u sastavu Austro-Ugarske
Službeni jezici		hrvatski talijanski njemački dalmatski jezik
Etničke grupe (1880.)		371,565 Hrvati 78,714 Srbi 27,305 Talijani
Religija		496,966 rimokatolici 96,279 pravoslavci 539 ostali
Demonim		Dalmatinci
krunska zemlja
Površina
-		12,831 km2
Stanovništvo
-	Procjena za 1910.	645,666

Položaj i granice Kraljevine Dalmacije (5) u Habsburškoj monarhiji

Zastava Kraljevine Dalmacije

Grb Kraljevine Dalmacije

Kraljevina Dalmacija je bila austrijska krunska kraljevina unutar Habsburške Monarhije i Austro-Ugarske Monarhija. Od 1815. do 1918. godine. Glavni grad je bio Zadar.

Prošlost

Kraljevina Dalmacija formirana je od teritorija koje je Habsburška monarhija uspjela osvojiti od francuske imperije 1815. godine. Kraljevina je ostala u sastavu Habsburške monarhije kao posebna jedinica do 1918. godine, kada većina teritorije, osim Zadra i ostrva Lastovo, ulazi u sastav Države Slovenaca, Hrvata i Srba, kasnije Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (1929. godine preimenovana u Kraljevina Jugoslavija).

Demografska struktura

Austrijski popis iz 1900. godine, navodi sljedeće podatke u Kraljevini Dalmaciji:

• 475,000 Hrvati
• 95,000 Srbi
• 15,300 Italijani [1]

Religije

Rimokatolički nadbiskup je imao sjedište u Zadru (Zadru) dok su kotorska, hvarska, raguska (dubrovačka), šibenička i splitska dioceze bile biskupije. Na čelu pravoslavnog stanovništva bio je episkop u Zadru tj. zadarski episkop (biskup).

Upotreba slovenske liturgije napisane u Glagoljici, stara privilegija koje su imali stari rimokatolici iz Dalmacije i Hrvatske, prouzrokovala je mnogo problema početkom 10-og vijeka. Postojala je “bojazan” da bi glagoljičke liturgije potpuno uklonile latinske, posebno na sjeverim ostrvima i izvan većih gradova gdje je slovenski elemenat bio veoma jak. Tako je 1904-te godine Vatikan zabranio upotrebu Glagoljice na proslavama Ćirila i Metodija pod izgovorom da ugrožava jedinstvo rimokatolicizma. Nekoliko godina kasnije, arhiepiskop Rajčević iz Zadra, diskutujući “glagoljički spor”, označio je katoličkom sveštenstvu (kleru) pokret kao “inovaciju od strane Panslavizma” da se odvoji od latinskog Rima.

Guverneri

• Franjo Tomašić (1813-1831)
• Venceslav Lilienberg (Wenzeslau Lilienberg Water) (1831-1841)
• Ivan August Turski (I A Turszky) (1841-1847)
• Matija Rukavina (1847)
• Josip Jelačić (1848-1859)
• Lazar Mamula (1859-1865)
• Franjo Filipović (1865-1868)
• Ivan Vagner (Ivan Wagner) (1868-1869)
• Gotfrid (Gottfried) Auersperg (1869)
• Julius Fluk (J F von Leidenkron) (1869-1870)
• Gavrilo Rodić (1870-1881)
• Stjepan Jovanović (1882-1885)
• Ludovik Komaro (Comaro) (1885-1886)
• Dragutin Blažeković (1886-1890)
• Emil David (1890-1902)
• Erasmus Handel (1902-1905)
• Nikola Nardeli (Nikola Nardelli) (1905-1911)
• Mario Atems (Mario Attems) (1911-1918)

Povezano

• Dalmacija
• Istorija Dalmacije
• Kraljevina Slavonija
• Kraljevina Jugoslavija
• Iliri

Vanjske veze

• Njemački protektorati (de)
• Mapa (en)