Kralj Italije
Kralj Italije (lat. rex Italiae), titula koju su preuzeli brojni vladari nakon pada Zapadnog rimskog carstva. Međutim do 1861, nijedan kralj Italije nije vladao celim Apeninskim poluostrvom.
Varvarski kraljevi Italije[uredi | uredi kod]
Odoakar je 476. zbacio poslednjeg vladara Zapadnog rimskog carstva. Car Zenon ga je imenovao vojvodom Italije, a Odoakar je sebe zvao kraljem Italije. Teodorik Veliki je 483. porazio Odoakara i započeo je novu dinastiju varvarskih kraljeva Italije. Ostrogotska vlast nad Italijom okončana je 553. kada je Vizantija osvojila Italiju.
Ostrogoti[uredi | uredi kod]
- Teodorik Veliki (476—526)
- Atalarik (526—534)
- Teodad (534—536)
- Vitiges (536—540)
- Ildibad (540—541)
- Erarik (541)
- Totila (541—552)
- Teja (552—553)
Ostrogotsko kraljevstvo je osvojila Vizantija.
Langobardi[uredi | uredi kod]
Alboin predvodi Langobarde i 568. uspostavljaju varvarsku državu u Italiji.
- Alboin (568—572)
- Klef (572—574)
- vladavina vojvoda — deset godina međuperioda
- Autari (584—590)
- Agilulf (591—616)
- Adaloald (616—626)
- Arioald (626—636)
- Rotari (636—652)
- Rodoald (652—653)
- Aripert I (653—661)
- Perkatarit i Godepert (661—662)
- Grimuald (662—671)
- Perktarit (671—688)
- Alahis (688—689) pobunjenik
- Kunincpert (688—700)
- Liutpert (700—701)
- Raginpert (701)
- Aripert II (701—712)
- Ansprand (712)
- Liutprand (712—744)
- Hildeprand (744)
- Račis (744—749)
- Aistulf (749—756)
- Deziderije (756—774)
Franački kraljevi[uredi | uredi kod]
Pipin Talijanski je bio treći sin Karla Velikog i krunisan je 781. kao kralj Italije. Vladao je Severnom Italijom, dok je Centralnom Italijom vladala Papska država.
- Pipin Talijanski (781—810)
- Bernar Talijanski (810—818)
- Lotar I (818—839)
- Ludovik II (car Svetog rimskog carstva) (839—875) - njegov otac Lotar I je stvarno vladao do 855.
- Karlo Ćelavi (875—877)
- Karloman Bavarski (877—879)
- Karlo Debeli (879—888)
Između 888. i 961. obično bi bilo nekoliko pretendenata na presto, a nekad i nekoliko krunisanih.
- Berengar Furlanski (888—924); car (915—924)
- Gvido Spoleto (889—894) rivalski kralj; car (891—894)
- Lambert Spoleto (894—898) rivalski kralj; car (894—898)
- Arnulf Karantinski (896—899) rivalski car
- Luj III Slepi (900—905) rivalski kralj; car (901—905)
- Rudolf II Burgundijski (922—933) rivalski kralj
- Igo Arlski (924—947)
- Lotar II Arlski (947—950)
- Berenger Ivrejski (950—961) (nominalno potkralj pod Otonom I nakon 953)
Kraljevi pod Svetim Rimskim carstvom[uredi | uredi kod]
Od 962. do 1806. kraljevstvo Italija je bilo potčinjeno Svetom rimskom carstvu, tako da su carevi Svetog rimskog carstva bili i kraljevi Italije. Jedini nezavisni pretendent na tom tronu je bio Arduin Ivrejski. Posle vladavine Fridriha Barbarose (1152—1190) carsku vlast u Italiji počinju ugrožavati gradovi, tako da su carevi od tada morali bazirati svoju vlast na saradnji sa tim državama.
Napoleonska era[uredi | uredi kod]
- Napoleon I Bonaparta (1805—1814) je krunisan Gvozdenom krunom Lombardije, znakom kraljeva Italije
Savojska dinastija - Kraljevina Italija[uredi | uredi kod]
- Vittorio Emanuele II od Italije (1861—1878)
- Umberto I od Italije (1878—1900)
- Vittorio Emanuele III od Italije (1900—1946) (njegova supruga bila je crnogorska princeza Jelena)
- Umberto II (1946)
