Internacionalni pozorišni festival – JoakimInterFest, dobio je ime po jednoj od najznačajnijih ličnosti srpskog teatra, Joakimu Vujiću (1772–1847). Pisac, komediograf, prevodilac, putnik i upravnik prvog srpskog pozorišta osnovanog u Kragujevcu, tadašnjoj prestonici Srbije 1835. godine, Joakim Vujić je istovremeno i najkontroverznija i najintrigantnija ličnost srpske pozorišne istorije. Njegov slobodarski duh, impozantan broj dela, koji je za sobom ostavio i sve ono što je uradio za početke razvoja organizovanog teatarskog života u Srbiji, doneli su mu epitet – „otac srpskog teatra”.
JoakimInterFest je osnovan je 2006. godine na inicijativu tadašnjeg direktora Knjaževsko-srpskog teatra, reditelja Dragana Jakovljevića, a uz veliko razumevanje i podršku Grada Kragujevca. Tadašnje uprave, teatra i Grada Kragujevca, prepoznale su potrebu za jednim internacionalnim pozorišnim festivalom koji bi unapredio pozorišni život na ovom prostoru, a vernoj kragujevačkoj publici i uposlenicima ovog teatra pružio uvid i informacije u nove pozorišne tokove. Tako je upravo Knjaževsko-srpski teatar, sa svojom značajnom tradicijom, postao pokretač više no potrebne teatarske razmene, kojom se intezivirao taj segment pozorišnog života u ovom delu Srbije, južno od Beograda.
Dragan Jakovljević je, uz značajnu pomoć teatrološkinje i pozorišne kritičarke Dragane Bošković, selektorski posao obavljao sve do 2011. godine.
Od 2012. selektori (ujedno i umetnički direktori) su birani na najmanje dve godine. Svojim selekcijama, značajan doprinos festivalu, dali su: Goran Cvetković (2012–2014), Željko Jovanović (2015. i 2016), Miloš Latinović (2017. i 2018) i Slobodan Savić (2019. i 2020).
Početkom 2019. godine izborom kritičara Slobodana Savića, na mesto selektora i umetničkog direktora, festival menja naziv u Joakimfest (2020), a selektor Savić zalaže se za koncept veće internacionalne prepoznatljivosti. Nažalost, situacija sa pandemijom virusa kovid 19, sprečila ga je da u potpunosti realizuje sve svoje ideje i planove.
Joakimfest je festival savremenog, modernog, estetski, tematski i poetički referentnog pozorišta, koji izborom predstava nastoji da bude vidljiv ne samo u lokalnoj zajednici no i u širem regionu.
Joakimfest slavi i neguje estetski sofisticirano, društveno odgovorno, subverzivno i emancipatorsko pozorište koje se hvata u koštac s gorućim problemima i fenomenima vremena i sveta u kojem živimo.
Od osnivanja Festivala do danas, na Joakimfestu je izvedeno preko 140 predstava iz 25 zemalja sveta u kojima je učestovalo više od 700 pozorišnih stvaralaca. Tokom svih ovih godina, Festival s podjednakom pažnjom prati, kako afirmisane autore i autorke internacionalne i domaće pozorišne scene, tako i i one mlade pozorišne stvaraoce, koji upravo u Kragujevcu, na Joakimfestu, dobijaju podršku i mogućnost svoje šire umetničke afirmacije.
Tročlani međunarodni žiri dodeljuje dve nagrade na Festivalu: Gran pri „Joakim Vujić“ za najbolju predstavu u celini i Specijalnu nagradu grada Kragujevca.
Domaćin i organizator Festivala je Кnjaževsko-srpski teatar, a glavni pokrovitelj Grad Кragujevac. [2]
2010. - San letnje noći, tekst Vilijam Šekspir, reditelj Zoltan Puškaš, u izvođenju Ujvideki sinhaz iz Novog Sada.[8]
2011. - Crveno, po motivima romana Zovem se crvenoOrhana Pamuka u režiji Martina Kočovskog, i u produkciji NETA, Nove evropske pozorišne akcije.[9]
2012. - Marat The Sade, izvorni rad Petera Vajsa u režiji Andraša Urbana, u izvođenju Novosadskog pozorišta (Ujvideki sinhaz).[10]
2013. - Grebanje ili kako se ubila moja baka dramske spisateljice Tanje Šljivar u režiji Selme Spahić, u izvođenju Bosanskog narodnog pozorišta iz Zenice.[11]
2014 – "Naš čas", tekst Tadeuš Slobođanek, režija Vladimir Milčin, produkcija Teatara za deca i mladinci iz Skoplja
2015 – Kainov ož@iljak, tekst Vladimir Kecmanović i Dejan Stojiljković a režija Jug Radivojević, produkcija Šabačko pozorište.[12]
2016 – "Mi smo oni na koje su nas roditelji upozoravali ", Tanja Šljivar, režija Mirjana karanović, produkcija Bosansko narodno pozorište Zenica/Kamerni teatar 55 Sarajevo.[13]
2017 – "Šekspir, sonet 66" Vilijem Šekspir u režiji Kokana Mladenovića i produkciji Mađarskog državnog pozorišta «Čiki Gergelj», iz Temišvara, Rumunija.[14]
2018 – "Ustav Republike Hrvatske" Ante Tomić i Rajko Grlić, režija Vinko Brešan, produkcija Satiričko kazalište „Kerempuh“, Zagreb, Hrvatska.[15]
2019 – "Medejini dečaci" po Europidovoj drami, Andrei Mažeri u izvođenju Apollo 111, Bukurešt, Rumunija.[16]
2020 – "Zašto je poludeo gospodin R" u režiji Boba Jelčića, Jugoslovensko dramsko pozorište, Srbija.[17][18]
2021 – "I konje ubijaju, zar ne?" Narodnog pozorišta iz Bitolja (Severna Makedonija) [19]
2022 - "Pristanak" po tekstu Nine Rejn, režija Nebojša Bradić, Atelje 212, Srbija.
Okamenjeni princ Malog pozorišta Duško Radović iz Beograda. Reditelj, Mark van der Velden i njegovi glumci, Goran Jevtić i Ivan Tomić, uspeli su da prevaziđu pozorišni jezik, da ispričaju priču za sva vremena u kojoj učestvujemo svi mi. Otvaranje prema svetu, izolovanost od ostalog sveta, samo su povodi u okviru kojih je ekipa Okamenjenog princa našla instrumente da ispriča sopstveni život, sa i bez laži, a bez pomoći video-traka. Međunarodni žiri zahvaljuje na zadovoljstvu učestvovanja u ovakvom performansu.
Ivan Klemenc, glumac, redovni profesor na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na predmetima mačevanje i scenski pokret, Srbija
Dragana Bošković, teatrolog iz Beograda, Srbija,
Krisa Mantaka, kostimograf, docent na Školi za likovnu umetnost u Solunu - Grčka,
Ljuboslav Majera, reditelj, profesor glume na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i Akademiji dramske umetnosti u Banskoj Bistrici, Slovačka - Srbija,
Mirča Giculesku, književnik i pozorišni kritičar iz Bukurešta - Rumunija.
Najbolja predstava
Precizno stilizovana, stilski osmišljena, vizuelno i semantički tačna predstava u kojoj se ističe dosledna timska igra glumačke ekipe i koja drži pažnju i uvlači publiku u sebe je predstava rađena po tekstu N. V. Gogolja u režiji Horaciju Malaelea i izvođenju Teatra komedije iz Bukurešta - Revizor.
Autorski projekat Lare Jankovič u koprodukciji Kulturnog društva B-51 (Festival Eksponto) iz Ljubljane (Slovenija), predstava Kao ja. Reditelj Zijah Sokolović.
Nagradu za najbolju predstavu dobila je predstava Ćeif Mirze Fehimovića u režiji Egona Savina u produkciji Beogradskog dramskog pozorišta iz Beograda, Srbija. Predstava Ćeif je tragikomična priča o povratku čovečnosti, podsećanje na ono što osećamo i što jesmo u vremenu koje je učinilo sve da svako čulo u nama otupi. Ona nam nudi ogledalo u kome ne samo da prepoznajemo sebe već smo pozvani da tom istom ogledalu postavljamo pitanja. Ono nas razgolićuje ali tim razgolićenjem i očišćava kroz istinito svedočenje o onom što je u nama najljudskije.
Šelter scena iz Kragujevca, Srbija, predstava Deset dana kapetana Postnikova, autor Mikaelo Bornstein, reditelj Milić Jovanović. Predstava se izvodi u čast nagrađenih.
Žiri
Anastas Popdimitrov, glumac, direktor Dramsko lutkarskog pozorišta, Vraca, Bugarska (predsednik),
Slobodan Savić, pozorišni kritičar i pisac iz Beograda.
Najbolja predstava
Višnjik, Teatar Kolektiv, Mančester-London, Engleska. Predstava Višnjik, u promišljenoj režiji Aleksandra Dunđerovića, na inovativan i originalan način naglašava univerzalne vrednosti Čehovljevog teksta i smešta ih u savremeni kontekst današnjeg sveta koji je duhovnost i ljudskost pretvorio u robu na tržištu. Predstava snažnih emocija i sa jasnom porukom koju istovremeno prožimaju melanholija, ironija i cinizam.
San letnje noći u režiji Zoltana Puškaša teatra Ujvideki sinhaz iz Novog Sada. U predstavi je čarolija sna letnje noći ostvarena bez reči kroz bezbroj oblika pokreta: žestok ritam i energija.
Marat The Sade Petera Vajsa u adaptaciji i režiji Andraša Urbana odnosno izvedbi Novosadskog pozorišta (Ujvideki Szinhaz). Predstava predstavlja presek istorije novog veka obeleženog krvavim revolucijama i snažnim društvenim previranjima kroz jedinstveno izvođenje pozorišnog ansambla u kojem su režija i gluma jedno telo. Rediteljska ideja je nadgrađena snažnom i kompleksnom glumom. Ekspresivna i višeznačna, Marat The Sade je inventivan, hrabar teatarski iskorak.
U čast nagrađenih: predstava Opsada i pad Konstantinopolja 1453. (Knjaževsko-srpski teatar/Dunavfest), tekst Mihajla Kritovula u prevodu Dejana Acovića, adaptacija Gorana Markovića; učestvovanja Mirka Babića i hora Liceum.
Grebanje ili kako se ubila moja baka u izvođenju Bosanskog narodnog pozorišta iz Zenice. Snažna i vrhunska inscenijacija, uz uzbudljivi glumački doprinos izdvojile su ovu predstavu od ostalih.
Zlatko Paković, reditelj, kritičar, pisac (Srbija) –predsednik žirija
Marko Sosič, slov. pisac i reditelj – (Italija)
Isidora Rajković, glumica – (Srbija)
Najbolja predstava
“Naš razred” – Tadeuš Slobođanek, režija Vladimir Milčin / NU Teatar za decu i mlade- Skopje (S.Makedonija)
10. JoakimInterFest – 2015.
Selektor: Željko Jovanović, pozorišni kritičar
“Кainov ožiljak”- dramatizacija Spasoja Ž. Milovanovića, po romanu Dejana Stojiljkovića i Vladimira Kecmanović, režija: Jug Radivojević / Šabačko pozorište (Srbija)
“Mrešćenje šarana”- Aleksandar Popović, režija: EgonSavin / Narodno pozorište Republike Srpske (Republika Srpska, BiH)
“Pukotina”- Ivana Simić Bodrožić, dramatizacija i režija: Lajla Кaikčija /Bosansko narodno pozorište Zenica (Bosna i Hercegovina)
Dragana Varagić, glumica i profesorka (Srbija) – predsednica žirija
Pjer Valter Polic, reditelj (Nemačka)
Trajče Кacarov, dramaturg (S.Makedonija)
Najbolja predstava
“Кainov ožiljak”- dramatizacija Spasoja Ž. Milovanovića, po romanu Dejana Stojiljkovića i Vladimira Kecmanović, režija: Jug Radivojević / Šabačko pozorište (Srbija)
11. JoakimInterFest – 2016.
Selektor: Željko Jovanović, pozorišni kritičar
“Sinovi umiru prvi”- Mate Matišić, režija: Marko Misirača / Narodno pozorište Republike Srpske BanjaLuka (Republika srpska, BiH)
“San letnje noći – Vilijem Šekspir, režija: Pjer Valter Polic / Кnjaževsko-srpski teatar Кragujevac (Srbija)
“U agoniji” – po motivima Krležine istoimene drame, autorski projekat Nele Кocsis, Ozrena Grabarića i Darka Stazića / Putujuće kazalište i Scena Ribnjak Zagreb (Hrvatska)
“Nataša”- Jaroslav Pulinovic, režija: Malogrzata Sjuda /teatar “Bjalsko Bjala” (Poljska)
“Mi smo oni na koje su nas roditelji upozoravali”- Tanja Šljivar, režija: Mirjana Кaranović / Bosansko narodno pozorište Zenica/ Кamerni teatar 55 Zagreb (Bosna i Hercegovina/ Hrvatska)
Žiri:
Miloš Latinović, književnik i direktor BITEF-a (Srbija)- predsednik žirija
Goran Cvetković, reditelj i pozorišni kritičar (Srbija)
Maja Izetbegović, glumica (Bosna i Hercegovina)
Najbolja predstava
“Mi smo oni na koje su nas roditelji upozoravali”- Tanja Šljivar, režija: MirjanaКaranović /Bosansko narodno pozorište Zenica/Кamerni teatar 55 Zagreb (Bosna i Hercegovina/Hrvatska)
12. JoakimInterFest – 2017.
Selektor: Miloš Latinović, književnik i direktor BITEF-a
“Iluzije”- Ivan Viripajev, reditelj: Tatjana Mandić Rigonat / Ustanova kulture „Vuk“ (Srbija)
Životinjska farma – po romanu Džordža Orvela, dramatizacija i režija Ljupčo Gorgijevski / Narodno pozorište “Anton Panov”, Strumica (Severna Makedonija)
napomena: Predstave “Lutkina kuća” i “Životinjska farma” , otkazale su svoje učešće na 15. Joakimfestu, zbog okolnosti s pandemijom virusa - kovid 19.
Žiri:
Andrej Mažeri – pozorišni reditelj (Rumunija), predsednik žirija
Dr Ivanka Apostolova Baskar – programski producent, vizuelnid dramaturg i vanredni profesor (Makedonija)
Nikola Milojević - glumac (Srbija)
Najbolja predstava
Zašto je poludeo gospodin R? Rajner Verner Fasbinder, Mihael Fengler, režija: Bobo Jelčić / Jugoslovensko dramsko pozorište (Srbija)
16. Joakimfest – 2021.
Selektorka: Branislava Ilić, pozorišna kritičarka
Upotreba čoveka – po romanu Aleksandra Tišme u dramatizaciji Fedora Šilija, i u režiji Borisa Liješevića / koprodukcija Novi Tvrđava teatar, Grad teatar Budva / Novosadsko pozorište (Újvidéki Színház) i East West Centar iz Sarajeva
Kao da kraj nije ni sasvim blizu - Maje Pelević, režija Nikola Zavišić /Bitef teatar
Samo glas - Nina Plavanjac, režija Marjan Nećak / Makedonski narod teatar iz Skoplja (Severna Makedonija)
Bludni dani kuratog Džonija – roman Filipa Grujića, u dramatizaciji DimitrijaKokanova, režija Jovana Tomić / Novosadsko pozorište (Újvidéki Színház)
I Konje ubijaju zar ne – po romanu Honora Mekoja, dramatizacija i režijaMartin Kočovski / Makedonski naroden teatar –Bitola (Severna Makedonija)- snimak predstave
Sedam strahova – po romanu Selvedina Avdića u dramatizaciji Emine Omerović i Selme Spahić, režija Selma Spahić/ Bosansko narodno pozorište Zenica u koprodukciji sa 20. Festivalom bosanskohercegovačke drame, Zenica 2021. (Bosna i Hercegovina)
napomena: Moguće promene zbog okolnosti s pandemijom virusa - kovid 19.
Žiri:
NADA KOKOTOVIĆ – rediteljka i koreografkinja (predsednica žirija)
I konje ubijaju, zar ne?, Narodnog pozorišta iz Bitolja (Severna Makedonija) [2]
17. Joakimfest - 2022.
Selektor: dr Miroslav Miki Radonjić, teatrolog
Živi pesak - slike po motivima Otoa Tolnaija i Pala Petrika, režija: Kinga Mezei / koprodukcija Pozorišno udruženje Novem, Narodno pozorište Subotica i Regionalna kreativna radionica iz Kanjiže, povodom 25-godišnjice smrti Pala Petrika i Dana vojvođanske mađarske likovne umetnosti / Srbija
Skupština - po motivima dramskog teksta Porodična skupština Kristine Klemente, režija: Ivan Plazibat / Gradsko pozorište Jazavac, Banja Luka / Republika Srpska – Bosna i Hercegovina
Jugoslavija, moja otadžbina - po romanu Gorana Vojnovića Jugoslavija, moja dežela, režija Marko Misirača / koprodukcija Pozorište Prijedor, Gledališče Koper (Teatro Capodistria), i Fondacija „Fridrih Ebert Stiftung“ / Republika Srpska (BiH) / Slovenija
Pristanak - po tekstu Nine Rejn, režija: Nebojša Bradić / Atelje 212 / Srbija
My name is Goran Stefanovski - autorska adaptacija Branislave Ilić, režija: Branislav Mićunović / Dramski teatar Skoplje / Severna Makedonija
Žiri:
Đorđi Jolevski – glumac i reditelj (Severna Makedonija), predsednik žirija
Željko Jovanović – pozorišni kritičar i književnik (Srbija)
Ana Todorović – glumica (Srbija)
Najbolja predstava:
Pristanak po tekstu Nine Rejn, režija: Nebojša Bradić / Atelje 212 / Srbija|}
Joakimfest
Scena Joakim Vujić
Dragana Bošković i Slobodan Savić
Suđenje Haroldu Pinteru
Milošević u Hagu
