Ilfov (okrug)
Ilfov
| |
|---|---|
| |
| U sastavu | Rumunjske |
| Upravni oblik | okrug |
| Glavni grad | Buftea |
| predsjednik | Marian Petrache |
| Površina | 1583 km² |
| Stanovništvo | 388.738 |
| Gustoća | 246 stanovnika na km² |
| Web stranica | |
Ilfov (rumunjski: Județul Ilfov) je jedan od 41 rumunjskih okruga (județa / jedinica lokalne uprave) na jugoistoku Rumunjske oko glavnog grada Bukurešta.[1]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Okrug Ilfov graniči sa Okrugom Ialomiţa sa istoka, sa Okrugom Dâmboviţa sa zapada, sa Okrugom Prahova sa sjevera, sa Okrugom Călăraşi sa jugoistoka i sa Okrugom Giurgiu sa jugozapada.[1]
Ilfov je ravničarski kraj smješten u centru Vlaške nizine koji poput prstena okružuje Bukurešt. Prosječna visina okruga je između 50 i 120 metara.[1] Kroz okrug teku rijeke Ialomiţa, Argeşa, Sabar i Dâmboviţa.[1]
Ilfov ima puno prirodnih i umjetnih jezera, najveća jezera su Snagov (575 ha), Căldăruşani (224 ha), Buftea (307 ha), Buciumeni (60 ha), Mogoşoaia (92 ha), Panteleimona (313 ha) i Cernica (360 ha).[1]
Okrug Ilfov ima površinu od 1583 km²[1] a po popisu stanovništva iz 2011. imao je 388,738 stanovnika, od toga 341,895 Rumunja i 15,634 Roma i zanemariv broj ostalih nacija.[2]
Na teritoriju okruga leži 8 gradova; Bragadiru, Buftea, Chitila, Măgurele, Otopeni, Pantelimon, Popești-Leordeni i Voluntari, 32 općina i 91 sela.[1]
Privreda[uredi | uredi kod]
Administrativni centar je grad Buftea ali i Bukurešt u kom se još uvijek nalaze neke od službi.[1]
Sve donedavno Ilfov je bio ruralni kraj, u posljednje vrijeme se zbog blizine Bukurešta naglo industrijalizira, jer se brojne kompanije zbog cijena zemljišta sele u jeftiniji Ilfov.
Historija[uredi | uredi kod]
Okrug Ilfov osnovan je 1968., tad je bio puno veći imao je čak 8225 km², jer su tad u okviru njega bili i Bukurešt, čitav Okrug Giurgiu i zapadni dijelovi okruga Călăraşi i Ialomiţa. Nakon tog je par puta mjenjao status, od toga da je bio dio Bukurešta, do različite površine, svoj današnji oblik dobio je 1997.[1]
Ilfov je bio naseljen još od neolita, dokazi za to iskopani su kod lokaliteta Cernica, Glina i Vidra.[1] Kao i čitava Vlaška Ilfov je tokom svoje historije doživio čitav niz transformacija, i vidio brojne vladare, od Dačana, Rimljana, prodora brojnih plemena tokom 3. - 7. vijeka, života za Kneževine Vlaške, osmanske okupacije do rumunjske nezavisnosti.
Ime Ilfov se prvi se put spominje na početku 15. vijeka, u vezi sa rijekom Ilfov (pritoka Dâmbovițe) po kojoj je čitav kraj dobio ime, a zatim 1482. u jednom dokumentu kojom se manastiru Snagov dodjeljuju neka sela i privilegije za uzdržavanje.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 „Prezentarea Judetului ILFOV - Geografie” (rumunjski). Instituţia Prefectului Judetului Ilfov. Pristupljeno 14. 03. 2015.
- ↑ „Recensamantul Populatiei si Locuintelor 2011: Populația stabilă după etnie – județe, municipii, orașe, comune” (rumunjski). Asseco. Arhivirano iz originala na datum 2016-01-18. Pristupljeno 12. 03. 2015.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
Alba • Arad • Argeș • Bacău • Bihor • Bistrița-Năsăud • Botoșani • Brăila • Brașov • Buzău • Călărași • Caraș-Severin • Cluj • Constanța • Covasna • Dâmbovița • Dolj • Galați • Giurgiu • Gorj • Harghita • Hunedoara • Ialomița • Iași • Ilfov • Maramureș • Mehedinți • Mureș • Neamț • Olt • Prahova • Sălaj • Satu Mare • Sibiu • Suceava • Teleorman • Timiș • Tulcea • Vâlcea • Vaslui • Vrancea • Bukurešt (glavni grad) |  | |
