Hram Svetog cara Konstantina i carice Jelene

Crkva Svetog cara Konstantina i Jelene je pravoslavni saborni hram naselja Voždovac u Beogradu. Dobio je svoj naziv početkom 20. veka, tačnije od 1903., nakon dolaska na presto kralja Petra I Karađorđevića. Na ovom mestu je vožd Karađorđe sa svojim ustanicima u toku 1806. logorovao, okupljao vojsku i sa ovog predgrađa polazio na Beogradsku tvrđavu prilikom njenog osvajanja.

Hram je sazidan 1911. godine na današnjem mestu, nakon izvesnog zastoja u gradnji usled nesporazuma oko odabira mesta gradnje. Nažalost, hram je u periodu od 1912. --1919. delio sudbinu svog naroda. Bio je opljačkan, odnešeno je jedno zvono, krov je brzo popustio, zidovi su se razmakli, a malo kube na sredini krova je utonulo i pretilo da se sruši.

Crkvu je živopisao akademski slikar Milić od Mačve, po blagoslovu patrijarha Germana. Istoričari umetnosti su ovaj rad okarakterisali kao uvod u renesansu upravo zato što su Milićeve figure oslobođene bilo kakvog šematizma i škole. U potpunosti je negirao tradiciju ikonopisa.

Hram Svetog Konstantina i Jelene slavi 27. septembra Krstovdan kao preslavu hramovne slave svetitelja zahvaljujući čijoj revnosti je i pronađen časni krst na kom je raspet Gospod Isus Hristos, jer čuva veliku svetinju-časticu časnog i životvornog krsta koja je ugrađena u poveći krst. Patrijarh German je nakon obilaska Svete Zemlje u toku Strasne sedmice i Uskrsa 1959. god darovao Voždovačku crkvu ovom dragocenošću.