Građanska neposlušnost

Protest u New Yorku

Roza Parks je odbila da se povinuje rasističkim zakonima, pokrenuvši crnački pokret za građanska prava u SAD.

Građanska neposlušnost ili građanski neposluh je odbijanje građana da se povinuju zahtevima i zakonima vlasti, na nenasilan način i uz kolektivno masovno učešće. Građanski neposluh označava nenasilni otpor primarno kao sredstvo za izražavanje svojih pogleda.

Istorijski primeri su Gandhijev pokret otpora u Indiji tjekom borbe za neovisnost od Britanske kolonijalne dominacije, Mendelini protesti u Južnoj Africi protiv apartheida, Martin Luther Kingova borba američkih crnaca za građanska prava, protesti protiv Miloševićevog režima u Srbiji, tokom poslednje decenije 20. veka, i anti-ratni pokreti širom svijeta. Jedan od prvih slučajeva masovnog građanskog neposluha bila je Egipatska revolucija protiv britanske okupacije u 1919 godini.

Iz ugla političke filozofije, građanska neposlušnost se odnosi na namjerno kršenje zakona sa ciljem da se privuče pažnja ili koriguju nepravde u zakonu, ili određene politike koje praktikuju državne institucije. Politički filozofi su zainteresovani za mnoga pitanja koja dolaze kao rezultat građanske neposlušnosti. Neka od njih su: Kako opravdati akcije građanske neposlušnosti? Kakav odgovor treba da stigne od pravnih institucija kada je građanska neposlušnost opravdana? Da li građanska neposlušnost treba da se odvija javno bez upotrebe sile i/ili sa voljom da se odgovori na moguće sankcije?

Američki filozof Henry David Thoreau je opisao motive takvog ponašanja u svom eseju 1849. građanski neposluh (originalni naslov "Resistance to Government (1849)").

Povezano

• pasivni otpor
• nenasilje

Eksterni linkovi

Građanska neposlušnost na Wikimedijinoj ostavi

• Politika otpora i teorija građanske neposlušnosti — literatura Arhivirano 2011-05-31 na Wayback Machine-u
• Top 5 primera građanske neposlušnosti
• Godine raspada, istorijat protesta u Beogradu