Johann Norbert Piccolomini
| Johann Norbert Piccolomini Giovanni Norberto Piccolomini | |
|---|---|
 | |
| Biografski podaci | |
| Datum rođenja | oko 1651. |
| Datum smrti | 9. novembar 1689. |
| Mjesto smrti | Priština[1] (ili Prizren[2]), Osmansko Carstvo |
| Nacionalnost | Talijan |
| Titule | grof[1] |
| Vojna karijera | |
| Čin | general |
| Ratovi | Veliki turski rat |
Johann Norbert Piccolomini (?, 1651. - Priština, 9. novembar 1689.), poznat i po svom orginalnom talijanskom imenu Giovanni Norberto Piccolomini,[2] bio je habsburški carski general i vojnik, poznat po tome što je izveo veliki prodor na teritorij Osmanskog Carstva i dospio sve do Skopja.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Giovanni alias Johann bio je član poznate toskanske porodice Piccolomini koja je dala dvoje papa Pia II i Pia III[3], i još puno poznatih ličnosti, njegov mlađi rođak bio je carski feldmaršal Ottavio Piccolomini.[1]
Nakon briljantnog obrazovanja Piccolomini je kao vrlo mlad ušao u habsburšku carku vojsku. Sudjelovao je u Ratu Svete lige od 1683. do 1687.[1] Naročito se istakao u pobjedničkoj Bitci kod Mohača 12. augusta 1687. pod komandom vojvode Karla V od Lorraine. Nakon poraza osmanske vojske kod Niša 24. septembra 1689. Piccolomini je sa 6000 vojnika navalio na Srbiju[2]i Kosovo, kog je lako zauzeo, nakon tog je prodro do Skopja. U isto vrijeme snage Svete lige zauzimale su dijelove Bosne, Srbije i dobar dio Albanije.[1]
Za razliku od ostalih habsburških komandanata, Piccolomini je imao izuzetan diplomatski talent, koji je došao do izražaja u načinu kako je postupao sa stanovništvom osvojenih krajeva. Uspjelo mu je da ih potakne (naročito Srbe) na pobunu protiv Osmanlija i da sa simpatijama prihvate carsku vojsku. Stupio je u prisan kontakt sa patrijarhom Pećke patrijaršije Arsenijem Crnojevićem. Kako je bio svjestan da neće moći dugo zadržati te krajeve pod svojom kontrolom, počeo je pregovarati sa patrijarhom o preseljenju srpskog stanovništva korumpiranog pobunom u južnu Mađarsku, gdje bi dobili političku i crkvenu autonomiju.[1]
Usred pregovora Piccolomini je neočekivano umro. Nakon smrti najsposobnijeg generala, došlo je do snažne osmanske kontraofanzive, tako da su do jeseni 1690. svi osvojeni krajevi južno od Save, uključujući Beograd ponovno pali u osmanske ruke.[1]
Istovremeno sa osmanskim prodorom došlo je do Velike seobe Srba, tad je oko 30.000 porodica emigriralo u Mađarsku (Vojvodinu.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 „Piccolomini, Johann Norbert Graf” (njemački). Biographisches Lexikon zur Geschichte Südosteuropas. Pristupljeno 9. 12. 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Piccolòmini, Giovanni Norberto” (talijanski). Treccani. Pristupljeno 12. 12. 2017.
- ↑ „Piccolomini Family” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 16. 12. 2017.
