Bugarska starokalendarska pravoslavna crkva
Bugarska starokalendarska pravoslavna crkva je starokalendarska denominacija u Bugarskoj, čiji je postanak vezan za prelazak Bugarske pravoslavne crkve - Bugarske patrijaršije na novi kalendar 1968. godine. Arhimandriti Serafim (Aleksijev), Sergije (Jadžijev), Pantelejmon (Staricki), jeromonah Serafim (Dmitrijevski), igumanija Serafima (kneginja Liven) i celokupno sestrinstvo manastira „Pokrov Presvete Bogorodice“ iz sofijskog kvarta Knjaževo, jedini su izrazili javni protest. Četiri pomenuta sveštenika, nakon što su smenjeni sa svojih dužnosti, povlače se u manastir „Pokrov Presvete Bogorodice“ u Sofiji. Nakon toga pomenuti manastir je imao problema u odnosu sa Svetim sinodom BPC (zabrana manastiru da izrađuje i prodaje sveće, ikone i dr.), i uprava manastira se obraća za pomoć Ruskoj zagraničnoj crkvi, koja nudi svoju pomoć oko finansiranja manastira. Zbog straha komunističkih vlasti da ne bi došlo do internacionalizacije ovog problema i narušavanja imidža Bugarske u svetu, iste vlasti vrše pritisak na vrh BPC da ublaži svoj odnos prema manastiru. Tako se desilo da sa dozvolom bugarskog patrijarha Maksima, u manastiru su se bogosluženja i dalje obavljala prema starom kalendaru i uz liturgijsko pominjanje bugarskog patrijarha, ali „iza zatvorenih vrata“ (bez prisustva javnosti). Krajem 1992. godine pomenuti manastir „Pokrov Presvete Bogorodice“ se odvojio od Bugarske patrijaršije i postao središte Bugarske starokalendarske crkve, koju predvodi episkop Fotije Siromahov, učenik i vaspitanik poznatog bugarskog teologa arhimandrita Serafima Aleksijeva.
Bugarska starokalendarska pravoslavna crkva je 2002. godine kanonizovala arhiepiskopa bogučarskog Serafima (Soboljeva), ruskog episkopa (RPCZ, RPC) zaduženog za ruske izbeglice u Bugarskoj, u Bugarskoj poznatog po krajnjem konzervativizmu i protivljenju ekumenizmu.
Bugarska starokalendarska pravoslavna crkva trenutno ima 19 sveštenika, 3 đakona, 17 hramova i 9 kapela (od toga 5 u Sofiji), manastir Pokrova Presvete Bogorodice (65 monahinja) u Sofiji, jedan muški manastir sa nekoliko skitova (20 monaha) i 16 parohija.
Crkva nema liturgijsko-molitvenog opštenja ni sa jednom pomesnom pravoslavnom crkvom. Od 1994. do 2006. godine održavala je puno liturgijsko-molitveno opštenje sa Ruskom zagraničnom crkvom. Pune liturgijsko-molitvene odnose danas održava sa Ruskom zagraničnom crkvom (pod omoforom mitropolita Agatangela), Rumunskom starokalendarskom pravoslavnom crkvom i Grčkom starokalendarskom crkvom (Sinod u otporu).