Blažo Đukanović
Blažo Đukanović
| |
| Na dužnosti 24. jul 1942 – 17. oktobar 1943 | |
| Prethodnik | Sekula Drljević |
| Nasljednik | Ljubomir Vuksanović |
| Rođen/a | 26. novembar 1883 Nikšić, Kneževina Crna Gora |
| Umro/la | 21. 10. 1943. (dob: 59) manastir Ostrog, Kraljevina Crna Gora |
| Državljanstvo | Crnogorac |
| Religija | pravoslavlje |
Blažo Đukanović (Lukovo, 26. novembar 1883 — Manastir Ostrog, 17. oktobar 1943[1]) je bio general, ban i četnički komandant Crne Gore.
Kao saradnik okupatora, tokom italijanske okupacije Crne Gore je potpuno slobodno živeo na Cetinju.[2] Ubijen je, zajedno sa Bajom Stanišićem, prilikom partizanskog napada na glavni četnički štab u manastiru Ostrog.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođen je 1883. godine u selu Lukovo kod Nikšića, a ubijen je 1943. Bio je ban Zetske banovine. Bio je brigadni general vojske Kraljevine Jugoslavije i četnički vođa u Crnoj Gori tokom Drugog svetskog rata.
Tokom četvrte neprijateljske ofanzive protiv partizana početkom 1943. godine, sve četničke jedinice primale su od Italijana oružje, municiju i hranu, a jedinice Blaža Đukanovića i platu.[3]
U jesen 1943. sa pukovnikom Bajom Stanišićem preselio je svoj štab u manastir Ostrog. Vrhovni štab NOVJ dao je zadatak Petoj proleterskoj crnogorskoj brigadi da opsedne i likvidira četnički štab na Ostrogu. 24. septembra 1943. godine Blažo Đukanović je javljao: "Nema tu mnogo snaga i sa malo energičnih ljudi to će se sve razbjeći, kao što se je juče razbjeglo na Gostilju ispred naših ljudi."[4]
Opšti napad snaga Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije je počeo 17. oktobra 1943. Blažo Đukanović i Bajo Stanišić su davali žilav otpor iz samog manastira. Pukovnik Stanišić se povukao u Gornji ostroški manastir, misleći da će mu stići pomoć iz Nikšića. Posle 4 dana opsade, 21. oktobra general Đukanović se prvi predao sa nešto vojnika, ali je osuđen na smrt i streljan. Stanišić je ostao da pruža otpor i poginuo pucajući sa prozora Ostroškog manastira.
Sava Vukadinović, delegat Vrhovne komande JVUO u Crnoj Gori, je povodom pogibije Baja Stanišića i Blaža Đukanovića javio Mihailoviću da će od Nemaca tražiti streljanje 300 komunista:
Za ubistvo Baje i Blaža tražio sam od naših ljudi u Podgorici da intervenišu preko Nemaca da se strelja preko 300 komunista.[2]
– Depeša broj 9861 od 22. oktobra 1943.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ „Srpski biografski rečnik, tom 3, izdavač Matica srpska, Novi Sad, 2007.”. Arhivirano iz originala na datum 2012-05-07. Pristupljeno 2012-07-17.
- ↑ 2,0 2,1 Miodrag Zečević: DOKUMENTA SA SUĐENjA DRAŽI MIHAILOVIĆU, Beograd 2001: Saslušanje optuženih
- ↑ Miodrag Zečević: DOKUMENTA SA SUĐENjA DRAŽI MIHAILOVIĆU, Beograd 2001: Presuda Dragoljubu Mihailoviću i ostalima
- ↑ Obaveštenje komandanta četničkih trupa Crne Gore i Sandžaka od 24. septembra 1943.