Bakar(I)-hlorid
| Kupro-hlorid | |||
|---|---|---|---|
_chloride_pure.jpg)
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 7758-89-6 
| ||
| PubChem[1][2] | 62652 | ||
| ChemSpider[3] | 56403
| ||
| EINECS broj | |||
| MeSH | |||
| ChEBI | 53472 | ||
| RTECS registarski broj toksičnosti | GL6990000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | CuCl | ||
| Molarna masa | 98.99 g/mol | ||
| Agregatno stanje | beli prah, suv zelen zbog oksidacije od nečistoća | ||
| Gustina | 4.140 g/cm3, osnovno | ||
| Tačka topljenja |
430 °C (703 K) | ||
| Tačka ključanja |
1490 °C (1760 K), | ||
| Rastvorljivost u vodi | 0.0062 g/100 mL (20 °C) | ||
| Struktura | |||
| Kristalna rešetka/struktura | Tetraedar „gusto pakovanje“ (struktura cink-sulfida) | ||
| Opasnost | |||
| Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | ScienceLab.com | ||
| Opasnost u toku rada | Iritant | ||
| NFPA 704 |
 0
3
0
| ||
| R i S-oznake | R: R22, R50, R53 S: S22, S60, S61 | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | Bakar(I)-bromid Bakar(I)-jodid | ||
| Drugi katjoni | Bakar(II)-hlorid Srebro(I)-hlorid | ||
|
| |||
| Infobox references | |||
Bakar(I)-hlorid (kupro-hlorid) je neorgansko hemijsko jedinjenje hemijske formule CuCl.
Dobijanje[uredi | uredi kod]
- Zagrevanjem rastvora kuprihlorida u koncentrovanoj hlorovodoničnoj kiselini sa metalnim bakrom, obično u obliku opiljaka:
- CuCl2 + Cu → 2CuCl
- Provođenjem sumpor-dioksida kroz rastvor kuprisulfata i natrijum-hlorida:
- 2CuSO4 + 2NaCl + SO2 + 2H2O → 2CuCl + 2NaHSO4 + H2SO4
U oba slučaja, dobijeni talog se odvoji ceđenjem, ispira se i suši.[4]
Fizičko-hemijske osobine[uredi | uredi kod]
Kupro-hlorid je bela čvrsta supstanca, nerastvorna u vodi. Na vazduhu postepeno dobija zelenu boju usled građenja baznog kuprihlorida (CuCl2•3CuO•3H2O). Sa hlorovodoničnom kiselinom gradi kompleksna jedinjenja. Sa amonijakom takođe gradi kompleksno jedinjenje, čiji bezbojan rastvor na vazduhu postaje zatvorenoplav. Pošto lako apsorbuje ugljen-monoksid, u tu svrhu se i upotrebljava. Ovaj (amonijačni) rastvor apsorbuje i acetilen pri čemu se gradi crveni talog kupro-acetilida, inače eksplozivno jedinjenje, a koje predstavlja dokaz za prisustvo acetilena.[4]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ 4,0 4,1 Parkes, G.D. & Phil, D. 1973. Melorova moderna neorganska hemija. Naučna knjiga. Beograd.
