Arahidinska kiselina

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Arahidinska kiselina
IUPAC ime
Drugi nazivi eikozanoinska kiselina
n-eikozanoinska kiselina
C20:0 (Lipidni brojevi)
Identifikacija
CAS registarski broj 506-30-9 DaY
PubChem[1][2] 10467
ChemSpider[3] 10035 DaY
KEGG[4] C06425
ChEBI 28822
ChEMBL[5] CHEMBL1173381 DaY
Jmol-3D slike Slika 1
Svojstva
Molekulska formula C20H40O2
Molarna masa 312.53 g mol−1
Agregatno stanje beli kristali[6]
Gustina 0.8240 g/cm3
Tačka topljenja

75.5 °C, 349 K, 168 °F

Tačka ključanja

328 °C, 601 K, 622 °F

Rastvorljivost u vodi Praktično je nerastvorna u vodi
Opasnost
Tačka paljenja 169.7 °C

 DaY (šta je ovo?)   (verifikuj)

Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala

Infobox references

Arahidinska kiselina (eikozanoinska kiselina) je zasićena masna kiselina sa 20 ugljenika dugim lancom. Ona je manje zastupljeni sastojak kikirikijevog ulja (1.1%–1.7%)[7] i kukuruznog ulja (3%).[8] Njeno ime je izvedeno iz lat. arachis — kikiriki. Ona se može formirati hidrogenacijom arahidonske kiseline.

Redukcijom arahidinske kiseline nastaje arahidil alkohol.

Arahidinska kiselina se koristi za proizvodnju deterdženata, fotografskih materijala i maziva.

Reference[uredi | uredi kod]

  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit
  4. Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H. 
  5. Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.  edit
  6. The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (11th izd.). Merck Publishing. 1989. str. 791. ISBN 0-911910-28-X. 
  7. Beare-Rogers J., Dieffenbacher A., Holm J.V. (2001). „Lexicon of lipid nutrition (IUPAC Technical Report)”. Pure and Applied Chemistry 73 (4): 685–744. DOI:10.1351/pac200173040685. 
  8. U.S. Department of Agriculture, Agricultural Research Service. 2007. USDA National Nutrient Database for Standard Reference, Release 20. Nutrient Data Laboratory Home Page

Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]