Alessandria
Alessandria
Comune di Alessandria | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 44°54′N 8°37′E / 44.900°N 8.617°E | |||
| Država |  Italija
| ||
| Regija | Pijemont | ||
| Provincija | Alessandria | ||
| Frazioni | Astuti, Cabanette, Cantalupo, Casalbagliano, Castelceriolo, Gerlotti, Litta Parodi, Lobbi, Mandrogne, San Giuliano Nuovo, San Giuliano, San Michele, Spinetta Marengo, Valmadonna, Valle San Bartolomeo, Villa Del Foro | ||
| Vlast | |||
| - Gradonačelnik | Gianfranco Cuttica di Revigliasco | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 203 km² | ||
| Visina | 95 m | ||
| Stanovništvo (2011) | |||
| - Grad | 89.411 | ||
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) | ||
| Poštanski broj | 15100 (grad), 15122 (predgrađa) | ||
| Pozivni broj | 0131 | ||
| Službene stranice www.comune.alessandria | |||
| Karta | |||
  Alessandria | |||
Alessandria je grad od 89.411 stanovnika u Italiji,[1] glavni grad istoimene provincije Alessandrije u Pijemontu.
Geografija[uredi | uredi kod]
Alessandria leži na ušću rijeke Bormide u Tanaro, u brdovitom dijelu Padske nizine zvanom Monferrato. Udaljena je oko 90 km jugoistočno od regionalnog centra Torina.[2]
Historija[uredi | uredi kod]
Alessandria je osnovana 1168. kao utvrda Lombardske lige u alpskoj dolini, sa svrhom da spriječi prodor Fridriha Barbarosse, cara Svetog Rimskog Carstva.[2] Grad se ispočetka zvao Civitas Nova, potom Cesaria, sve dok 1175. nije postao sjedište biskupije i tada mu je promjenjeno ime po papi Aleksandru III.[2] Alessandria je kasnije ipak podpala pod vlast Svetog Rimskog Carstva, sve do 14. vijeka kada je kontrolu preuzela milanska dinastija Visconti. Od 1713. grad je pod vlašću savojske dinastije. Od 1796. do 1814. je administrativni centar francuskog departmana koji se od 1802. do 1814. zvao Marengo. Tako je nazvan zbog sjajne Napoleonove pobjede kod istoimenog mjesta 1800. godine.
Na početku 19. vijeka Alessandria je bila jedan od centara slobodarskog pokreta u Pijemontu. U gradu je 1833. Giuseppe Mazzini pripremao zavjeru protiv savojske dinastije.[2] Nakon pobjede nad snagama Kraljevine Pijemont-Sardinije u bitci kod Novare 1849. godine, Austrijsko Carstvo pretvorilo je Alessandriju u svoju snažnu utvrdu, prema Francuskoj. Alessandria se tak krajem 19. vijeka počela širiti izvan gradskih bedema, a taj proces teče do današnjih dana.[2]
Znamenitosti[uredi | uredi kod]
Najveće znamenitosti Alessandrije su njezina katedrala Santi Pietro e Marco, izgrađena 1170. (kasnije više puta pregrađivana i preuređivana), zatim romaničko-gotička crkva Santa Maria di Castello, izgrađena od 14. do 15. vijeka, te Biskupska palača iz 15. vijeka.[2] Alessandria također ima puno palača u centru grada, izgrađene od 15. do 19. vijeka, lijepu vijećnicu iz 1826. godine, te gradski muzej i galeriju slika.[2]
Privreda[uredi | uredi kod]
Alessandria je značajno željezničko i cestovno čvorište te centar trgovine poljoprivrednim proizvodima i vinom.[2] Alessandria je i značajni industrijski centar, poznat po proizvodnji šešira Borsalino[2] koji su 1960-ih bili velika moda.
