1396
(Preusmjereno sa stranice 1396.)
< |
13. vijek |
14. vijek
| 15. vijek
| >
< |
1360-e |
1370-e |
1380-e |
1390-e
| 1400-e
| 1410-e
| 1420-e
| >
<< |
< |
1392. |
1393. |
1394. |
1395. |
1396.
| 1397.
| 1398.
| 1399.
| 1400.
| >
| >>
| Gregorijanski | 1396. (MCCCXCVI) |
| Ab urbe condita | 2149. |
| Islamski | 798–799. |
| Iranski | 774–775. |
| Hebrejski | 5156–5157. |
| Bizantski | 6904–6905. |
| Koptski | 1112–1113. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 1451–1452. |
| • Shaka Samvat | 1318–1319. |
| • Kali Yuga | 4497–4498. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 4032–4033. |
| • 60 godina | Yang Vatra Miš (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 11396. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 1396 (MCCCXCVI) bila je prijestupna godina koja počinje u subotu (1. 1. po julijanskom kalendaru).
Događaji[uredi | uredi kod]
- januar-mart - Bajazit I ratuje protiv Vuka Brankovića, uzima mu Prištinu[1].
- 22. 2. - Na Žigmundov zahtjev, dubrovačko Veliko vijeće prisegnulo ugarskoj kruni (Žigmundova nesigurnost nakon smrti supruge Marije).
- veljača - Kralj Žigmund razgovara sa poslanikom vizantijskog cara Manojla II, obećaje da će do kraja lipnja doprijeti do Carigrada[2].
- 11. 4. - Mletačka općina obećava Žigmundu četvrtinu galija za pohod na Turke (krstaši se već okupljaju, naročito u Francuskoj).
- 14. 4. - Đurađ II Balšić ustupa Mlečanima, u zamenu za nadoknadu i plemstvo, Skadar, Drivast, Sveti Srđ i dr. (opet mu ostaju samo Bar i Ulcinj).
- Turci su u ovo vreme zauzeti zauzimanje poseda Vuka Brankovića.
- Mlečanima treba pripasti i tvrđava Šati, ali se njen kastelan Koja Zakarija (Zaharija) proglašava samostalnim; takođe uzima i Danj (postaje turski vazal).
- 25. 5. - U sukobu sa Đurđem II Balšićem gine Radič Crnojević (nastavljaju njegovi rođaci Đuraševići, v. Crnojevići).
- maj-jun - Sandalj Hranić upada u Zetu, osvaja Budvu i u nju postavlja novovenčanu ženu Jelenu; Kotor ga priznaje za gospodara za šta dobija posjede Svetomiholjske metohije i Lušticu.
- 5 - 24. 6. - Veliki sabor (sinoda) Hrvatske i Dalmacije u Ninu, predsjedaju kraljev povjerenik Ivan, biskup zagrebački, i ban Nikola sa bratom Ivanom.
- pol. lipnja - Francuski i nemački krstaši stigli u Budim, pridružiće im se i Englezi, Ivanovci, te češki i poljski vitezovi, kao i vlastela, građani i pučani iz Hrvatske i Dalmacije.
- jul - Jak zemljotres na Crnogorskom primorju.
- 20. 7. - Zadar uputio naoružanu galiju na istok, pod komandom Filipa Đorđića.
- 22. 7. - Sandalj Hranić dobio mletačko građanstvo.
- srpanj/kolovoz - Krstaška vojska ušla u zapadnu Bugarsku, zauzet Vidin Ivana Stracimira, pridružio im se Mirča I, vlaški vojvoda.
- 18. 8. - Dubrovačka Republika odlučila da isplati danak bosanskoj kraljici Jeleni, iako nisu uklonjene carine njenih rođaka Nikolića[3].
- avgust - Vuk Branković se još drži u gornjem Polimlju, ubrzo slomljen od Turaka.
- ca. 12. 9. - Krstaši opseli Nikopolj.
- 25. 9. (ili 28.) - Bitka kod Nikopolja, Bajazit I sa vazalima razbio krstašku vojsku na čelu sa ugarskim kraljem Žigmundom (pobegao niz Dunav pa oko Balkana, nakon što mu je Herman II. Celjski spasao život).
- krajem septembra - Mlečani šalju elitne najamnike u Skadar i Drač (bez novih osvajanja, a cilj bili Kroja, Šati i Danj).
- oktobar? - Bajazitova odmazda: Turci zapalili Sremsku Mitrovicu (stanovništvo preseljeno u Bursu[4]), bez ometanja haraju Slavonijom do Štajerske, zapalili Ptuj.
- 2. 12. - Dubrovčani dozvolili knezu Pavlu Radenoviću i Bosancima da se sklone u Ston, usled nekih meteža[3].
- 17. 12. - Izbio sukob između kaptolskog grada Zagreba i slobodne općine Gradec.
- decembar? - Kralj Žigmund postavio Đurđa II Balšića za kneza Korčule i Hvara.
- 18. 12. - Žigmund stigao sa mletačkim galijama do dubrovačkog Lokruma (u gradu boravio 21 - 29. 12.) (u međuvremenu se u Hrvatskoj opet razvio pokret protiv njega).
Tokom/tijekom godine[uredi | uredi kod]
- Manja ekspedicija Turaka i Stefana Lazarevića u Banatu[1], pre Nikopoljske bitke.
- ? - Posle Nikopoljske bitke, Stefan Lazarević nagrađen od Bajazita većim delom teritorija Vuka Brankovića, od Dečana do Prištine; Vukovoj porodici ostaje sever Kosova, od Trepče do Mitrovice, a on je zatočen; Turci zadržali za sebe Zvečan kod Mitrovice i Jeleč kod Novog Pazara[1].
- Tursko zauzeće Vidina i odvođenje vladara Ivana Stracimira u Malu Aziju se smatra krajem bugarske srednjovekovne države (direktna turska vlast do 1878), mada ga je nasledio sin Konstantin II Asen.
- U Zadru osnovano Generalno filozofsko-teološko učilište dominikanskog reda (Sveučilište u Zadru).
- približno - Sava V novi srpski patrijarh, nakon Danila III.
Rođenja[uredi | uredi kod]
Smrti[uredi | uredi kod]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Sveta loza kneza Lazara, Ž. Fajfrić, rastko.rs
- ↑ V. Klaić, P. H. sv. 2, str. 276
- ↑ 3,0 3,1 3,2 V. Ćorović, Historija Bosne, str. 198
- ↑ СЕОБЕ СРПСКОГ НАРОДА У КРАЉЕВИНУ УГАРСКУ У XIV И XV ВЕКУ, S. Ćirković, rastko.rs
- Grupa autora, Istorija Crne Gore, Knj. 2, Tom 2, Titograd 1970.
- Svezak drugi: dio prvi. Treće doba: Vladanje kraljeva iz raznih porodica (1301-1526). Prva knjiga: Anžuvinci i Sigismund do gubitka Dalmacije (1301-1409), Vjekoslav Klaić (archive.org)