1365
(Preusmjereno sa stranice 1365.)
< |
13. vijek |
14. vijek
| 15. vijek
| >
< |
1330-e |
1340-e |
1350-e |
1360-e
| 1370-e
| 1380-e
| 1390-e
| >
<< |
< |
1361. |
1362. |
1363. |
1364. |
1365.
| 1366.
| 1367.
| 1368.
| 1369.
| >
| >>
| Gregorijanski | 1365. (MCCCLXV) |
| Ab urbe condita | 2118. |
| Islamski | 766–767. |
| Iranski | 743–744. |
| Hebrejski | 5125–5126. |
| Bizantski | 6873–6874. |
| Koptski | 1081–1082. |
| Hindu kalendari | |
| • Vikram Samvat | 1420–1421. |
| • Shaka Samvat | 1287–1288. |
| • Kali Yuga | 4466–4467. |
| Kineski | |
| • Kontinualno | 4001–4002. |
| • 60 godina | Yin Drvo Zmija (od kineske Ng.) |
| Holocenski kalendar | 11365. |
| Podrobnije: Kalendarska era | |
Godina 1365 (MCCCLXV) bila je redovna godina koja počinje u srijedu u julijanskom kalendaru.
Događaji[uredi | uredi kod]
Januar/Siječanj – Mart/Ožujak[uredi | uredi kod]
- pre marta 1365 - Umro Branko Mladenović, sevastokrator u Skoplju, rodonačelnik Brankovića. Njegovi sinovi Grgur i Vuk Branković se povlače na porodično imanje Borač u Drenici (najstariji brat Nikola Radonja je monah Roman u Hilandaru).
- Brankovići, Vuk, Roman i Grgur, su ktitori manastira Hilandara.[1]
- 3. mart -; Bitka kod Gataskogena u Švedskoj: Albert je porazio snage ranijeg kralja Magnusa IV.
- 12. 3. - Vojvoda Rudolf IV osnovao Univerzitet u Beču, rektor je Albert iz Saske. Najstarije sveučilište u njemačkim zemljama, ako ne računamo Prag, s njemačkim nastavnim jezikom.
- 18. 3. - Prvi pomen Fojnice (kupoprodaja nekih rudarskih jama).
April/Travanj – Jun/Lipanj[uredi | uredi kod]
- 7. 4. - Novo mesto u Kranjskoj osnovano kao Rudolfswerth.
- 26. 4. - Ugarski kralj Ljudevit je u Slankamenu, na putu ka Bugarskoj.[2]
- maj - Car Karlo IV je posetio papu u Avinjonu, u Arlu je krunisan za kralja Burgundije.
- 2. jun -; Mađari na čelu s kraljem Ludovikom I. zauzimaju Vidin i zarobljuju bugarskog kralja Ivana Sracimira (on je odveden u jedan hrvatski zamak u Bosiljevu[3], Gumnik, Bosiljevo kod Čazme[4]).
- Rastislalići (drže Braničevo i Kučevo) su izgubili samostalnost u ovo vreme.[5]
- 4. 6. - Karlo IV je poslednji car krunisan u Arlu za kralja Burgundije/Arleškog Kraljevstva (formalnost). Savojski grof Amadeo VI je dobio titulu "večnog i naslednog vikara".
Jul/Srpanj – Septembar/Rujan[uredi | uredi kod]
- 27. 7. - Umro je 25-godišnji Rudolf IV, "nadvojvoda" Austrije, vojvoda Štajerske i Koruške, grof Tirola i "vojvoda" Kranjske (pod navodnicima su samonaslovi). Nastavljaju braća Albrecht III (do 1395) i Leopold III (do 1386) - zbog čestih svađa su podelili zemlje 1379.
- avgust/septembar - Despot Vukašin Mrnjavčević je krunisan za kralja i savladara cara Uroša.
- Carica majka Jelena, monahinja Jelisaveta, u Seru je poslednji put dokumentovana u avgustu; Uglješa Mrnjavčević, s despotskom titulom od 1363-64, preuzima vlast u ovo vreme, s njenim blagoslovom.[6]
- Vukašin je tast Đurđa I Balšića koji se u ovo doba oženio Oliverom (Đurađ je 1364-66. u zarobljeništvu Karla Topije).
- Vukašin će kao kralj zavladati s obe strane Šare, umesto Prilepa, novi centri su Skoplje i Prizren; prema Orbinu, zauzeo je Novo Brdo i "Prištinu kao prestoni grad".[7]
- septembar - Mađari su osvojili i ostatak Vidinske Bugarske, ostaju do 1369, u međuvremenu pokušavaju da prošire katolicizam. Uprava je poverena erdeljskom vojvodi Dioniziju, zatim je osnovana Bugarska banovina; iz Bosne je poslato osam franjevaca "koji stadoše razkolnike i krivovjerce (patarene) u Bugarskoj obraćati na katoličku vjeru", navodno 200.000 za 50 dana.[2]
Oktobar/Listopad – Decembar/Prosinac[uredi | uredi kod]
- oktobar -; Križarska opsada Aleksandrije
- jesen - Karlo Mali je u Dalmaciji, kralj poziva Splićane da ga časte "kao sina i rođaka njegova".[8]
- 8. 11. - Umro je Niccolò Acciaioli, latinski gospodar Korinta, nasleđuje ga rođak Nerio.
- krajem godine - Vizantijski car Jovan V s dvojicom sinova plovi Crnim morem i Dunavom u Ugarsku - nada se da će njihova vojska pomoći protiv Turaka. Suvladar sin Andronik je ostao u Carigradu. Carev rođak, savojski grof Amadeo VI je u Avinjonu, poziva papu da pokrene križarski rat.[9]
Kroz godinu[uredi | uredi kod]
- c. Nikola Tavelić je zaređen za svećenika.
- Kastelan Budve Nikola Sakat Zaharija, vazal Balšića, dobio je dubrovačko građanstvo.
- Serska eparhija, približno: nakon Jakova, novi mitropolit je Sava, takođe Srbin (verovatno do 1368, kada je Uglješa priznao Vaseljensku patrijaršiju).
- 1365-69 - Đenovezac Baltazar de Sorba je vrhovni ugarski admiral i knez Hvara, Brača i Korčule.[10]
- Adrianopol (današnji Jedrene) postao glavni grad Otomanskog carstva (ili '63, '69?).
- Kraljevina Sukotaj u sjevernom Tajlandu postala vazalna država Ajutskog kraljevstva.
- Napisana je epska poema Nagarakretagama, pohvala madžapahitskom caru Hayamu Wuruku i opis carstva.
Rođenja[uredi | uredi kod]
- 20. decembar -; Bavarski knez Ludwig VII (umro 1447)
- nepoznat datum -; Abd-al-karim Jili, sufist (umro 1424)
Smrti[uredi | uredi kod]
- 17. maj -; Bavarski knez Ludwig VI (rođen 1328)
- 27. jul -; Austrijski knez Rudolf IV. Habsburški (rođen 1339)
Reference[uredi | uredi kod]
- Literatura
- Svezak drugi: dio prvi. Treće doba: Vladanje kraljeva iz raznih porodica (1301-1526). Prva knjiga: Anžuvinci i Sigismund do gubitka Dalmacije (1301-1409), Vjekoslav Klaić (archive.org)
- Istorija srpskog naroda, Prva knjiga, Od najstarijih vremena do Maričke bitke (1371), SKZ Beograd 1981 (I)
Vanjske poveznice[uredi | uredi kod]
 | U Wikimedijinoj ostavi ima još materijala vezanih za: 1365 |